Σήμερα θα θυμηθούμε μέσα από ένα φωτογραφικό υλικό αλλά και μερικές πληροφορίες για τα λεωφορεία στην παλιά και αγαπημένη Αθήνα.
Οι παλιές φωτογραφίες και ειδικότερα οι φωτογραφίες που απεικονίζουν πόλεις πολλά χρόνια πριν είναι πάντα αγαπημένες. Είτε έχουμε προλάβει την εποχή που απεικονίζουν, είτε τότε δεν υπήρχαμε ούτε σαν ιδέα, αυτές οι φωτογραφίες πάντα μας προκαλούν ένα δέος, μία μελαγχολία και μία βαθιά νοσταλγία.
Πόλεις αλλιώτικες. Σε σημεία που τώρα υπάρχουν πολυκατοικίες και πολυκαταστήματα, τότε υπήρχαν πάρκα και παλιά μικρά μαγαζάκια. Μπορεί τότε οι άνθρωποι να μην είχαν όλες τις πολυτέλειες που έχουμε σήμερα. Κάθε γενιά έχει τα βάσανά της.
Δείτε ακόμα Κατάλογος με βρισιές, πιάτα- πρόκληση: Το τέλος του πιο κακόφημου εστιατορίου της Αθήνας που έσπασε όλα τα ταμπού (Pics)
Όμως σίγουρα τα πράγματα τότε κυλούσαν με πιο αργούς ρυθμούς. Όπως συνέβαινε και με τα λεωφορεία της παλιάς Αθήνας. Τότε που τα λεωφορεία δεν είχαν ειδικά μηχανήματα για τα εισιτήρια. Αντίθετα είχαν εισπράκτορα.
Τότε που οι άνθρωποι πιθανότατα γνωρίζονταν μεταξύ τους. Τότε που όλα ήταν πιο αθώα, πιο γραφικά ή τουλάχιστον που η σαπίλα δεν φαινόταν τόσο έντονα. Στο σημερινό μας άρθρο θα θυμηθούμε τα λεωφορεία της παλιάς Αθήνας. Θα μάθουμε πληροφορίες γι’ αυτά και θα δούμε μερικές όμορφες εικόνες. Διαβάστε παρακάτω:
Λίγες πληροφορίες για τα παλιά λεωφορεία
Τα λεωφορεία στην παλιά Αθήνα δεν είχαν καμία σχέση με τα σημερινά. Αξίζει βέβαια να σημειωθεί ότι μερικά λεωφορεία της τότε εποχής, έχουν ξεμείνει και στο σήμερα, γιατί κακά τα ψέματα, οι συγκοινωνίες στην Ελλάδα θέλουν αρκετή βελτίωση.
Όπως και να ‘χει τα λεωφορεία της παλιάς Αθήνας δεν είχαν μηχανήματα για έκδοση εισιτηρίων και φυσικά δεν είχαν ένα εισιτήριο για κάθε συγκοινωνία, όπως τώρα. Στα παλιά λεωφορεία υπήρχε εισπράκτορας και το εισιτήριο κόστιζε μόλις 1 δραχμή.
Μερικά χρόνια αργότερα η τιμή άλλαξε και έγινε 30 δραχμές. Λίγο μετά ανέβηκε στις 50 δραχμές. Δίπλα στον οδηγό υπήρχε ένας πορτοκαλί κουμπαράς με σχισμή ο οποίος ήταν καλά κλειδωμένος. Φυσικά τότε οι άνθρωποι μιλούσαν μεταξύ τους και ο εισπράκτορας διέκοπτε τις συζητήσεις για να ελέγξει το εισιτήριο.
Η πρώτη εμφάνισή των τότε λεωφορείων
Το ελληνικό κράτος λοιπόν έδωσε άδεια για λειτουργία αστικών συγκοινωνιών στις αρχές του 20ου αιώνα. Το 1952 πραγματοποιήθηκε η ίδρυση έξι κοινών ταμείων εκμετάλλευσης λεωφορείων, τα ΚΤΕΛ. Αυτά λοιπόν λειτουργούσαν από το 1941 κάτω από το βλέμμα του Οργανισμού Ελέγχου Αστικών Συγκοινωνιών.
Το 1929 ιδρύθηκε η ΗΕΜ και είχε σαν αρμοδιότητα την λειτουργία των τραμ, τρόλεϊ και λεωφορείων σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας αλλά και του Πειραιά. Όμως το 1956 περιορίστηκε στα τρόλεϊ, όπου με την σειρά τους καταργήθηκαν το 1970 δίνοντας την σκυτάλη στον ΗΛΠΑΠ.
Το 1961 ιδρύθηκε η πρώτη κρατική εταιρία αστικών συγκοινωνιών. Αυτή η εταιρία ονομαζόταν ΑΣΠΑ και ήταν γνωστή ως το 7ο ΚΤΕΛ. Όμως το 1977, αφαιρέθηκαν οι άδειες λειτουργείας τη Αττικής Συγκοινωνίας από τους ιδιώτες ιδιοκτήτες των λεωφορείων.
Δείτε ακόμα Ποδόμακτρο: Το αντικείμενο που έμπαινε δίπλα από τις εισόδους των παλιών σπιτιών
Εκείνη την περίοδο ήταν που ιδρύθηκε η Επιχείρηση Αστικών Συγκοινωνιών ενώ ταυτόχρονα ιδρύθηκε και ο Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών. Στόχος ήταν ο σχεδιασμός, ο συντονισμός αλλά και η εποπτεία των συγκοινωνιών της Αθήνα. Το 1993 ο ΟΑΣΑ έγινε πλέον γεγονός και είχε ακόμη της ίδιες ευθύνες.
Το 1994 ιδρύθηκε η ΕΘΕΛ. Στόχος της ΕΘΕΛ ήταν η εκτέλεση και η εκμετάλλευση του συγκοινωνιακού έργου. Αυτό θα γινόταν με θερμαινόμενα λεωφορεία από τον ΟΑΣΑ.
All photos via Pinterest
Διαβάστε όλα τα άρθρα για την μηχανή του χρόνου στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.
