Δημοσιογράφος, συγγραφέας και χρονογράφος σημάδεψε με την παρουσία του μια ολόκληρη εποχή. Από τις εφημερίδες, τα περιοδικά και τα βιβλία έως την τηλεόραση, της οποίας υπήρξε σκαπανέας και πρωτεργάτης, διακρίθηκε με ό,τι καταπιάστηκε.
Γνήσιο ταλέντο με πηγαίο, ιδιότυπο χιούμορ και προσωπική γραφή, άνοιξε νέους δρόμους στην ελληνική δημοσιογραφία.
Οι σπουδές και τα πρώτα βήματα στη δημοσιογραφία
Με καταγωγή από τη Μυτιλήνη, ο Φρέντυ Γερμανός γεννήθηκε στην Αθήνα στις 5 Σεπτεμβρίου 1934 και μεγάλωσε στα Εξάρχεια και την Κυψέλη. Απόφοιτος του Βαρβακείου συνέχισε και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Πάντειο Σχολή Πολιτικών Επιστημών (σημερινό Πάντειο Πανεπιστήμιο).
Ηθοποιός απο τους λίγους : Ξεχώρισε για τη ηθική και το Φιλανθρωπικό του έργο Οι τελευταίες στιγμές της ζωής του και η ντροπή που ένιωσε
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ήταν σίγουρα Κλασσική περίπτωση κωμικού ηθοποιού : Οι απιστίες στη σύζυγό του, η φροντίδα στα 2 ανάπηρα αδέρφια του και η απεργία πείνας
Στα 19 του κέρδισε το δεύτερο βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Διηγήματος Νέων, που καθιέρωσε ο Mπάμπης Kλάρας στην εφημερίδα «Η Bραδυνή», με το μυθιστόρημα «Για μιαν εκδίκηση», που συνοδεύτηκε από χρηματικό έπαθλο 500 δραχμών.
Ο Φρέντυ Γερμανός άρχισε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως δημοσιογράφος το 1954 από την εφημερίδα «Ελευθερία» του Πάνου Κόκκα, στην οποία έμεινε έως το 1960 και τον επόμενο χρόνο μετακινήθηκε στη «Μεσημβρινή» της Ελένης Βλάχου έως το 1967 που έκλεισε μετά την επιβολή της δικτατορίας.
Από το 1968 έως το 1973 εργάστηκε στην «Απογευματινή» των αδελφών Μπότση και από το 1975 μέχρι τη συνταξιοδότησή του 1993 στην «Ελευθεροτυπία», της οποίας υπήρξε από τους βασικούς συντελεστές της επιτυχίας της. Διακρίθηκε για τις δημοσιογραφικές αποστολές του στο εξωτερικό και για τις συνεντεύξεις του με διεθνείς προσωπικότητες.
Οι εκπομπές στην τηλεόραση και το συγγραφικό έργο
Ο Φρέντυ Γερμανός υπήρξε από τους πρωτεργάτες της ελληνικής τηλεόρασης από την ίδρυσή της το 1966. Διακρίθηκε αρχικά ως παρουσιαστής ειδήσεων του ΕΙΡ (ΕΡΤ) και αργότερα ως δημιουργός και παρουσιαστής δημοφιλών τηλεοπτικών εκπομπών, στις οποίες κυριαρχούσε ο δημοσιογραφικός λόγος με υψηλές δόσεις χιούμορ σε κάποιες από αυτές («Αλάτι και Πιπέρι», «Πορτραίτο της Πέμπτης», «Πρώτη Σελίδα», «Μέρες της Τηλεόρασης», «Ώρα της Αλήθειας», «Οι Εκπομπές που Αγάπησα»).
Οι ατάκες του αξέχαστες μέχρι σήμερα :Ο ηθοποιός που πυροβόλησε τη σύντροφό του που είναι μητέρα πασίγνωστού στιχουργού
Στο πλούσιο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται 25 βιβλία με σημαντικές πωλήσεις, που τον καθιστούν έναν από τους πιο πολυδιαβασμένους έλληνες συγγραφείς. Μερικοί από τους τίτλους των βιβλίων του: «Με συγχωρείτε λάθος» (1964), «Δις Εξαμαρτείν» (1967), «Γράψ’ το όπως το λέω» (1968), «Σκέψου πριν το αγοράσεις» (1970), «Τζίμμυ πάρε ένα φυστίκι» (1978), «Φυστίκι ελήφθη όβερ» (1979), «Τρελαθήκαμε εντελώς» (1984), «Ακριβή μου Σοφία» (1985), «Η εκτέλεση» (1986), «Γυναίκα από Βελούδο» (1994) και «Έλλη Λαμπέτη» (1996).
Έγινε γνωστός αρχικά ως ευθυμογράφος με πηγαίο χιούμορ, παρατηρητικότητα και πρωτότυπο ύφος. Ο ίδιος πίστευε ότι η συγγραφική του καριέρα άρχισε ουσιαστικά το 1978, όταν έγραψε το βιβλίο «Εχθρικός πλανήτης», μια σειρά από διηγήματα στο χώρο του φανταστικού σύμφωνα με το sansimera.gr .
Το 1977 το θεατρικό του έργο «Ένα γελαστό απόγευμα» τιμήθηκε με το δεύτερο κρατικό βραβείο και δύο χρόνια αργότερα μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Ανδρέα Θωμόπουλο, με πρωταγωνιστές τον Nίκο Kούρκουλο και την Mπέτυ Λιβανού. Στην τηλεόραση μεταφέρθηκαν τα βιβλία του «Ακριβή μου Σοφία», που εξιστορεί τον έρωτα του Γεωργίου Παπανδρέου για τη Σοφία Μινέικο (μητέρα του Ανδρέα Παπανδρέου) και «Η Εκτέλεση», που αναφέρεται στη δολοφονία από τους βενιζελικούς του Ίωνα Δραγούμη.
Η προσωπική ζωή
Ο Φρέντυ Γερμανός πέθανε στις 21 Μαΐου 1999 στην Αθήνα, από γενικευμένη κακοήθη νεοπλασία. Είχε στο πλευρό του μέχρι την τελευταία στιγμή τη σύζυγο του, ηθοποιό και χορεύτρια Μαρία Ιωαννίδου, και την κόρη του (από την πρώτη του σύζυγο, Εριέττα Μαυρουδή), στιχουργό και δημοσιογράφο, Ναταλία Γερμανού.
Η τηλεοπτική μαμά του Αλέκου Αλεξανδράκη, η εγκατάλειψη, η απομάκρυνση από τα φώτα και το τέλος
Ένα χρόνο μετά τον θάνατό του κυκλοφόρησε το ιστορικό μυθιστόρημά του «Το αντικείμενο», που αναφέρεται στον Νίκο Ζαχαριάδη.
