Λευκές ελιές: Ένα σπάνιο είδος ελιάς που υπάρχει από τα αρχαία χρόνια.
Όλοι γνωρίζουμε τις αγαπημένες μας ελιές. Τις χρησιμοποιούμε στις σαλάτες, στις συνταγές μαγειρικής, στα σάντουιτς αλλά και γενικότερα με την μορφή του ελαιόλαδου. Όλοι γνωρίζουμε λοιπόν ότι οι ελιές έχουν ένα πράσινο ή μαύρο χρώμα. Ανάλογα την ποικιλία τους.
Στο σημερινό μας άρθρο όμως θα αναφερθούμε σε ένα ιδιαίτερο είδος ελιάς που λίγοι γνωρίζουν την ύπαρξή του, παρόλο που έχουν καταγωγή από τα αρχαία χρόνια. Μιλάμε φυσικά για τις λευκές ελιές. Ένα είδος ελιάς πολύ όμορφο που έχει καταγωγή από τα αρχαία χρόνια.
Δείτε ακόμα Τρίγωνο Αλάσκας: Το καταραμένο τρίγωνο – πιο επικίνδυνο & από το Τρίγωνο των Βερμούδων
Θα μάθουμε λίγα λόγια για την ιστορία τους καθώς επίσης και μία έρευνα που αποκαλύπτει τους λόγους που είναι λευκές. Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για ένα πολύ ιδιαίτερο είδος ελιάς. Το θαύμα της φύσης.
Διαβάστε παρακάτω:
Οι λευκές ελιές ονομάζονται αλλιώς Leucocarpa και είναι μία ποικιλία ελιάς που έχει μικρό μέγεθος και κατά την ωρίμανση παίρνει ένα λευκό χρώμα ελεφαντόδοντου.
Ο Innocenzo Muzzalupo, ο οποίος είναι ερευνητής στο Συμβούλιο Αγροτική Έρευνας και Οικονομίας στο Ερευνητικό Κέντρο για την Ελιά, τα εσπειροδειδή και τα δέντρα (CREA-OFA) δήλωσε στο Olive Oil Times ότι:
«Κυρίως διαδεδομένη στις περιοχές της νότιας Ιταλίας, με ισχυρή παρουσία στην Καλαβρία, πιθανότατα εισήχθη κατά τον αποικισμό της Magna Graecia ( Μεγάλη Ελλάδα ή Μεγάλη Ελλάς, Magna Graecia στα λατινικά, Magna Grecia στα ιταλικά, ήταν η επικράτεια των διαφόρων αρχαίων Ελληνικών αποικιών στην Σικελία και νότια Ιταλία)»,
Το λευκό χρώμα της συγκεκριμένης ελιάς, οδήγησε πολλούς ανθρώπους στην δύση, να την χρησιμοποιούν για θρησκευτικούς σκοπούς. Άλλωστε είναι γνωστό πως σύμφωνα με την δυτική κουλτούρα, το λευκό είναι το χρώμα της αγνότητας.
«Το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο που παράγεται από αυτή την ποικιλία έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με όλα τα άλλα όσον αφορά τη σύνθεση των λιπαρών οξέων, των γεύσεων και των αρωμάτων που είναι χαρακτηριστικό ενός ελαφρού φρουτώδους προϊόντος», τόνισε.
Photo via: larivieraonline.com
Συνέχισε μάλιστα λέγοντας:
«Ένας μικρός αριθμός παραγωγών το χρησιμοποιούν σε μείγματα με άλλες κυρίαρχες ποικιλίες, αλλά λόγω του λευκού χρώματος των φρούτων, το οποίο στη δυτική κουλτούρα συμβολίζει την αγνότητα, κατέληξε να χρησιμοποιείται κυρίως για θρησκευτικούς σκοπούς».
Έτσι οι λευκές ελιές προορίζονται για τα μυστήρια καθώς και άλλες καθολικές ιεροτελεστίες και στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκαν λευκές ελιές για να χριστεί αυτοκράτορας κατά τη διάρκεια της τελετής στερέωσης.
Είναι γνωστό ότι οι αρχαία άνθρωποι ανεξαρτήτως της πίστης τους, συνέδεσαν την ελιά και το ελαιόλαδο με την ιερότητα. Αυτό συμβαίνει και στην Αθήνα καθώς και σε πολλά ακόμη μέρη σε όλη την Μεσογειακή λεκάνη. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που σήμερα η ελιά παγκοσμίως συμβολίζει την ειρήνη.
Ας γυρίσουμε και πάλι στην λευκή ελιά όμως. Ο γενετικός χαρακτηρισμός έδειξε ότι ανήκει σε ένα μοναδικό στέλεχος του οποίου η περιορισμένη εξάπλωση πιθανώς οφείλεται σε ανήσυχη διάδοση. Στην συνέχεια οι αγρότες, φροντίζουν καλά τα δέντρα της λευκής ελιάς, τα οποία κατά την διάρκεια της περιόδου, δίνουν μία ωραία αισθητική επίδραση.
Photo via: pentapostagma.gr
Σύμφωνα με μελέτη που πραγματοποίησε η Muzzalupo μαζί με άλλους ερευνητές της CREA και του Πανεπιστήμιου της Καλαβρίας, οφείλεται σε απενεργοποίηση των φλαβονοειδών και των ανθοκυανινών.
«Η ωρίμανση της ελιάς περιλαμβάνει δύο φάσεις: πρώτον, το πέρασμα και τη σύνθεση της χλωροφύλλης που προκαλεί πράσινο φρούτο και στη συνέχεια την αποικοδόμηση της χλωροφύλλης όταν η ελιά χάνει το χρώμα της» τονίζει ο ερευνητής.
Προσθέτει επίσης ότι:
«Ταυτόχρονα, γενικά, στις ελιές, όπως και στα περισσότερα φρούτα, η σύνθεση των ανθοκυανινών και άλλων φλαβονοειδών ενεργοποιείται και αυτό προκαλεί το γαλαζωπό ή μαύρο χρώμα τους.»
Photo via: thessmou.gr
Αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένες ποικιλίες κατά το πρώτο μέρος της ωρίμανσης παίρνουμε μία πολύ ανοιχτή απόχρωση του πράσινου που είναι σχεδόν λευκή.
Για παράδειγμα η Biancolilla, το όνομα της οποίας τονίζει το λευκό χρώμα – αφού το Bianco στα ιταλικά σημαίνει “λευκό” ονομάζεται ελαφρώς Leucocarpa σε ορισμένες περιοχές.
Αυτό συμβαίνει επειδή μετά την αποικοδόμηση χλωροφύλλης, τα φρούτα παραμένουν ανοιχτά ακόμη και μετά από είκοσι μέρα, μέχρι να ενεργοποιηθούν τα pigdos.
«Στην ποικιλία Leucocarpa, η ενεργοποίηση φλαβονοειδών και ανθοκυανίνης δεν εμφανίζεται καθόλου», εξήγησε ο Muzzalupo.
«Αυτή είναι η μόνη ποικιλία που παραμένει άσπρη σε οποιοδήποτε στάδιο της ωρίμανσης και εάν αφήσουμε τα φρούτα στα δέντρα μέχρι αργά το χειμώνα, θα τα βρούμε λευκά, που τείνουν να καταστούν κιτρινωπά λόγω της οξείδωσης των λιπιδίων. Στη μελέτη μας προσπαθήσαμε να καταλάβουμε γιατί συμβαίνει αυτό. »
Photo via: revistanatureza.com.br
Μάλιστα οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η μεταγραφή συγκεκριμένων γονιδίων παρεμποδίζεται στο επίπεδο ορισμένων ενζύμων από μία διαδικασία ρύθμισης. Τότε ανακάλυψαν ποιοι κανονιστικοί μηχανισμοί συμβαίνουν μέσω ειδικών microRNAs. Αυτό το τελευταίο εύρημα ήταν που τους οδήγησε στην δημοσίευση της έρευνας.
«Ο χαρακτηρισμός των μεταγραφών από τις βιοσυνθετικές οδούς φλαβονοειδών και ανθοκυανίνης και η ανάλυση του επιπέδου έκφρασης τους σε ελαιόδεντρα είναι ένας σημαντικός στόχος όχι μόνο να κατανοήσουμε το γεγονός των φρούτων, αλλά και να αυξήσουμε τη γνώση αυτών των αντιοξειδωτικών μορίων, τα οποία είναι σημαντικά για την ανθρώπινη υγεία », σημείωσε ο Muzzalupo.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο στο Daddy-Cool.gr.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.
