Ο πιο αγαπημένος «κακός» του ελληνικού κινηματογράφου, έπαιζε με επιτυχία τον «δοσίλογο» και εφαγε δύο φορές ξύλο στο δρόμο από θεατές ταινίας που δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν τον ηθοποιό από το ρόλο.
Η κινηματογραφική θητεία του στον κόσμο του κακού ξεκίνησε εντελώς τυχαία. Το 1959 έπαιξε στην ταινία «Το νησί των γενναίων» του Ντίμη Δαδήρα το ρόλο του προδότη, ένα ρόλο που κανένας άλλος δεν τόλμησε να δεχτεί, και αφού πρόδωσε την Τζένη Καρέζη κι έκαψε με τσιγάρο τον ήρωα της αντίστασης Γκίκα Μπινιάρη, άρχισε το δικό του μαρτύριο.
Έφαγε τουλάχιστον δύο φορές ξύλο στο δρόμο από θεατές της ταινίας, που δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν τον ηθοποιό από το ρόλο. Έγραψε, μάλιστα, τότε η «Καθημερινή»: «Ανηλεές κυνηγητό περίμενε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης τον κακό του κινηματογράφου Αρτέμη Μάτσα». Η ρετσινιά του «κακού» έμεινε ανεξίτηλη στο πέρασμα του χρόνου.
Δείτε επίσης : Αθηνά Ωνάση: Λαμπερή αλλά αμήχανη στον γάμο της κόρης του Mr Zara (εικόνες)
Δείτε επίσης : «Ελάτε να τα πάρετε» Η ατάκα του ηθοποιού που θα μας μείνει αξέχαστη , αγαπήθηκε πολύ από τις γυναίκες αλλά δεν κατάφερε να γίνει Κούρκουλος
«Δεν υπάρχει περίπτωση να περάσω από τη Φωκίωνος Νέγρη -εκεί κοντά μένω- και να μη μου φωνάξουν «προδότηηη», «ρουφιάνεεε», «τσιφούτηηη» έλεγε σε μια συνέντευξή του.
Παίζω τόσο καλά τον καταδότη για να κάνω τον κόσμο να μισήσει τους καταδότες» είχε πει ο Αρτέμης Μάτσας ένας από τους πιο αγαπημένους «κακούς» του Ελληνικού κινηματογράφου. Σήμερα συμπληρώνονται 20 χρόνια από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή χτυπημένος από εγκεφαλικό. Λίγοι είναι αυτοί που ξέρουν το πόσο «κόντρα» ρόλος ήταν αυτός που τον έκανε γνωστό. Τόσο λίγοι που έφαγε τουλάχιστον δύο φορές ξύλο στον δρόμο από θεατές που δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν τον ηθοποιό από τον ρόλο! Όπως θυμόταν εξάλλου η «Καθημερινή» της εποχής: «Ανηλεές κυνηγητό περίμενε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης τον κακό του κινηματογράφου Αρτέμη Μάτσα». Η… ρετσινιά έμεινε ανεξίτηλη στο πέρασμα του χρόνου. «Δεν υπάρχει περίπτωση να περάσω από τη Φωκίωνος Νέγρη – εκεί κοντά μένω στην Κυψέλη – και να μη μου φωνάξουν ”προδότη”, ”ρουφιάνε”, ”τσιφούτη”», έλεγε ο ίδιος ο Μάτσας.
Πόσο κόντρα ήταν οι ρόλοι που έπαιζε ο Μάτσας;
Όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Αθήνα, η μητέρα του είχε ήδη πεθάνει. Ο ηθοποιός, ο μεγαλύτερος αδελφός του και η αδελφή του ζούσαν μαζί με τον πατέρα τους, ο οποίος ήταν εβραϊκής καταγωγής. Ο Πίνχας Μάτσας ένα βράδυ δε γύρισε στο σπίτι. Τον είχαν συλλάβει οι Γερμανοί, οι οποίοι τον έστειλαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, απ’ όπου δε γύρισε ποτέ. Λέγεται, ότι τον πατέρα Μάτσα τον έδωσαν στους Γερμανούς, οι χαφιέδες της εποχής.
Δείτε επίσης : Το απόλυτο θηλυκό του Ελληνικού κινηματογράφου που έζησε μια ζωή με έρωτες πάθη και επιτυχία: Η θυελλώδης σχέση με τον Κώστα Βουτσά και η μεγάλη αντιζηλία με την Σοφία Βέμπο
Δείτε επίσης : Το Μπέμπη Κούλα σας λέει κατι : Η ηθοποιός που μεσουράνησε στη μεγάλη οθόνη στις δεκαετίες του πενήντα και του 60΄ και ερωτεύτηκε παράφορα ο Σακελλάριος
Ο μικρότερος αδελφός του Αρτέμη, Νέστορας, κατέγραψε σε ημερολόγιο τη σκληρή εμπειρία της Κατοχής και τη σύλληψη του πατέρα: «Δεν το περιμέναμε γιατί ξέραμε πως ο πατέρας αργεί να έρθει τα μεσημέρια. Έρχεται πάντα με τα πόδια από τη δουλειά του που είναι μακριά γιατί δεν του αρέσει να μπαίνει στο γκαζοζέν. Λέει πως καθώς στριμώχνεται με τον άλλο κόσμο μπορεί να κολλήσει ψείρες, γιατί όλος ο κόσμος τότε είχε ψείρες και ο πατέρας τις φοβάται.
Και αργεί πολύ και το μεσημέρι και το βράδυ και εμείς δεν ανησυχούμε γιατί ξέρουμε πως αργεί. Εκτός βέβαια που κάποιες φορές αργεί πιο πολύ γιατί πηγαίνει στον Ασύρματο που είναι οι μαυραγορίτες μήπως και βρει καμία λαχανίδα ή κανένα άλλο ζαρζαβατικό. Μας ήρθε ξαφνικό, όταν χτύπησε η πόρτα δυνατά και άνοιξε η αδελφή μας και μπήκε ένας ψηλός κύριος που δεν τον ξέραμε. Μας είπε ‘‘καλημέρα’’, αλλά έδειχνε σα να μην μπορούσε καθόλου να μας πει τι ήθελε». Τον πατέρα τους δεν το ξαναείδαν ποτέ. Το μόνο που κατάφεραν να μάθουν ήταν το νούμερό του στο κολαστήριο του θανάτου: ήταν το «47712».
Δείτε επίσης : Εκπληκτική φωτό της αγνώριστης, 20άρας Ρένας Βλαχοπούλου -Τότε που έκανε καριέρα στο τραγούδι
Δείτε επίσης : Κι όμως η Τζένη Καρέζη ήταν ξανθιά! Ήταν το φυσικό της χρώμα και έπαιξε μόνο σε μία παράσταση με αυτό (εικόνα)
Τα τρία αδέρφια έμειναν μόνα στον κόσμο, αντιμέτωπα με την πείνα και τη δυστυχία αλλά ταυτόχρονα και με τον καθημερινό κίνδυνο της σύλληψης που αυτόματα θα σήμαινε μεταφορά σε κάποιο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ο Αρτέμης και ο Νέστορας πουλούσαν τσιγάρα σε κακόφημα «σπίτια» για να επιβιώσουν. Πούλησαν ότι υπάρχοντα είχαν. Φιλικά σπίτια τούς παρείχαν στέγη αλλά τα αδέρφια έπρεπε να χωρίζονται.
Η αγάπη για το θέατρο και τον κινηματογράφο
Καχεκτικός και φιλάσθενος ο Αρτέμης Μάτσας ήταν συχνά άρρωστος και τα αδέρφια του ανησυχούσαν πως δε θα τη «βγάλει». Κάθε τόσο «κρεβατωνόταν» και εκεί ήταν που έκανε τα πρώτα του σχέδια, τα πρώτα του όνειρα, για μια καριέρα σαν ηθοποιός. Το «μικρόβιο» το είχε κολλήσει από την αδερφή του η οποία προπολεμικά σπούδαζε σε δραματική σχολή. Ήταν τέτοια η «δίψα» του που μια ημέρα, έπεισε τον αδερφό του, με τα λεφτά που είχαν βγάλει από την πώληση των τσιγάρων, να αγοράσουν δυο εισιτήρια για να πάνε στο θέατρο.
Δείτε επίσης : Η αγριοφωνάρα του σινεμά που πέθανε μόνη κι άφραγκη με 1 τσιγάρο στο χέρι: Την βρήκαν νεκρή 2 μέρες μετά
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δείτε επίσης : Μιμή Ντενίση: Τα βασανιστήρια που μου έκανε η Αλίκη Βουγιουκλάκη – Δεν με άφηνε να φύγω
Μεταπολεμικά, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, δίπλα σε σπουδαίους δασκάλους όπως ο Βεάκης, ο Ροντήρης και ο Μουσούρης. Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε δίπλα στον μεγάλο κωμικό Βασίλη Αργυρόπουλο, στην κωμωδία «Φαταούλας» των Φωτιάδη-Βροντάκη. Στον κινηματογράφο, το ντεμπούτο του θα έρθει το 1949, συμμετέχοντας στην αισθηματική κομεντί του Γιώργου Καρύδη «Ερωτικό Ταξίδι». Σύντομα ωστόσο, θα τυποποιηθεί στον ρόλο του κακού δοσίλογου στα περισσότερα πολεμικά και κατοχικά δράματα του σινεμά.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δείτε επίσης : Βουγιουκλάκη- Λάσκαρη: Σπάνια φωτογραφία με τις δύο κολλητές χαλαρές χωρίς παπούτσια πάνω στον καναπέ!
Υποδυόταν τόσο δεξιοτεχνικά τον συνεργάτη των Γερμανών που κανείς ποτέ δεν κατάλαβε το μίσος που έκρυβε για αυτούς για τα τόσα δείνα που του είχαν προκαλέσει ως παιδί σύμφωνα με το reader.gr . «Δεν μπορώ να κόψω ούτε λουλούδι, κι όμως στον κινηματογράφο έχω σκοτώσει περίπου 120 ανθρώπους», εξομολογούνταν χαρακτηριστικά ο Αρτέμης Μάτσας, σχολιάζοντας την αντίθεση της προσωπικής του ζωής με την εικόνα που έδινε στη μεγάλη οθόνη μέσα από τους ρόλους του.
Διαβάστε όλα τα άρθρα για την μηχανή του χρόνου στο Daddy-Cool.gr
