Παιδιά Φρανκενστάιν: Ερευνητές έφτιαξαν το πρώτο «συνθετικό έμβρυο» στον κόσμο

nikol peters

Παιδιά Φρανκενστάιν: Ερευνητές έφτιαξαν το πρώτο «συνθετικό έμβρυο» χωρίς την παρουσία μαμά ή μπαμπά στον κόσμο. Το πείραμα που προκαλεί ανατριχίλα σε όλους μας.

ο «κουτί της Πανδώρας» άνοιξαν ερευνητές στο Ισραήλ, χωρίς να είναι κανείς πλέον σίγουρος τι θα βγει από μέσα.

Έφτιαξαν το πρώτο «συνθετικό έμβρυο» στον κόσμο, με την ελπίδα να ανοίξουν νέους ορίζοντες, χωρίς όμως να μπορούν να αποκλείσουν εφιαλτικά σενάρια, όπως η γέννηση παιδιών «Φρανκενστάιν».

Μελετώντας τις λεπτομέρειες της έρευνας, που σύμφωνα με την «The Guardian» δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Cell», δεν μπορεί να μην ανατριχιάσει κανείς όταν διαβάζει ότι για να δημιουργηθεί το συνθετικό έμβρυο δεν χρειάστηκαν ούτε σπερματοζωάρια ούτε ωάρια. Η πρώτη «επιτυχία» της έρευνας είναι ότι καθιστά παντελώς αχρείαστη τη διαδικασία της γονιμοποίησης, την ταυτόχρονη συμβολή του θηλυκού και του αρσενικού για τη δημιουργία μιας νέας ζωής.

Δείτε ακόμη Το αμφιλεγόμενο πείραμα του Πόλγκαρ: Ο άνθρωπος που δημιούργησε 3 κόρες ιδιοφυΐες

Το μόνο που χρειάστηκαν για τα πειράματά τους οι ερευνητές του Weizmann Institute ήταν πολυδύναμα κύτταρα ποντικών, γνωστά και ως βλαστοκύτταρα. Συνενώνοντας δύο βλαστοκύτταρα και καθοδηγώντας τα κατάλληλα με τη χρήση χημικών ουσιών, κατάφεραν να αποκτήσουν ένα πειραματικό έμβρυο.

Δείτε ακόμη Τα 7 πιο ασυνήθιστα πειράματα ανθρώπων που άλλαξαν τη ζωή τους- Έζησε χωρίς λεφτά για 20 χρόνια

Μάλιστα, μεγαλώνοντας το έμβρυο εμφάνισε στο εσωτερικό του τις πρώτες σύνθετες κυτταρικές δομές, οι οποίες είχαν όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά να εξελιχθούν σε καρδιά που χτυπάει, έντερο ή εγκέφαλο. Και όχι μόνο αυτό. Σύμφωνα με τον επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, καθηγητή Jacob Hanna, τα συνθετικά έμβρυα εξέλιξαν από μόνα τους ομφάλιο λώρο και παράλληλα τη μεμβράνη που περιβάλλει τα φυσικά έμβρυα στην κοιλιά της μητέρας, γνωστή ως λεκιθικός ασκός.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η δημιουργία των συνθετικών εμβρύων θα βοηθήσει την επιστήμη να κατανοήσει καλύτερα την ανάπτυξη των φυσικών εμβρύων και των οργάνων. Προσθέτουν ότι χάρη σε αυτό θα μπορούσαν πιθανώς να ανακαλυφθούν νέα φάρμακα για σοβαρές ασθένειες και ότι ανοίγουν νέοι δρόμοι για την έρευνα.

Κανείς, όμως, δεν γνωρίζει πού μπορεί να οδηγήσουν αυτοί οι «δρόμοι», ούτε αν ο τελευταίος σταθμός της ερευνητικής διαδρομής θα είναι «παιδιά Φρανκενστάιν». Κανείς δεν ξέρει επίσης πώς θα είναι το παιδί που θα γεννιόταν μελλοντικά στο εργαστήριο, αν οι επιστήμονες κατάφερναν να αναπτύξουν μέχρι το τέλος τα συνθετικά έμβρυα.

Δεν υπάρχει ουδεμία διασφάλιση ότι θα επιβιώσει, ούτε για πόσο καιρό, αν θα είναι υγιές ή παραμορφωμένο, ποιες θα είναι οι διανοητικές του ικανότητες ή οι συναισθηματικές του ανάγκες. Τέλος, ποιος μας εξασφαλίζει ότι κάποιοι ερευνητές δεν θα υποκύψουν στον πειρασμό να πάνε το πείραμα μέχρι τέλους;