Γιώργος Πασχαλίδης
Oπως θα δούμε στον Άγιο Έρωτα, ο Αργύρης θολωμένος ανοίγει τον υποτιθέμενο τάφο της μικρής Ελευθερίας για να μάθει την πραγματική αλήθεια.
Η Καλλιόπη του λέει όλη την αλήθεια και ο Αργύρης ξεσπάει σε δάκρυα μπροστά στο μνήμα του παιδιού του, νιώθοντας πως δεν υπάρχει πια αμφιβολία ότι η κόρη του είναι ζωντανή.
Τι θα δούμε:
Ο Νικηφόρος συνεχίζει την ανάκριση, πιέζοντας ασφυκτικά την Ολυμπία να ομολογήσει αν γνωρίζει κάτι για τον Παύλο. Η Ολυμπία αρνείται, ώσπου ταραγμένη ξεσπά και αποχωρεί.
Ο πατήρ Νικόλαος ετοιμάζεται να φύγει από τη Στέρνα για το Επισκοπικό Δικαστήριο, ελπίζοντας, όπως και η Θάλεια και η Βιργινία, πως δε θα συμβεί κάτι απρόοπτο σχετικά με την Καλλιόπη, τώρα που ο Αργύρης και η Δώρα είναι μαζί της.
Στο Μαύρο Λιθάρι όμως, η Καλλιόπη, καταβεβλημένη, αποκαλύπτει στον Αργύρη πως η ταφή του μωρού του ήταν ψεύτικη και πως το φέρετρο είναι άδειο.
Ο Αργύρης φεύγει ταραγμένος, παίρνει το άλογό του και κατευθύνεται προς το νεκροταφείο, προς τον τάφο της Ελευθερίας.
Ο Χάρης, καχύποπτος με τις εξετάσεις της Σοφίας περί εγκυμοσύνης, αντιμετωπίζει τον Κλεάνθη με δυσπιστία, αφού υποψιάζεται πως ο πατέρας του χρησιμοποιεί τη συγκυρία για να τον απομακρύνει από την Αναστασία. Μια απρόσμενη επίσκεψή του στον οίκο ανοχής, θα κάνει την Πετρούλα που βρίσκεται εκεί να απορήσει.
Η Ολυμπία, ταραγμένη από την ανάκριση του ενωμοτάρχη, πηγαίνει στο εξοχικό, ζητώντας από τον Παύλο να της δείξει το σφυρί, για να πειστεί πως δεν είναι εκείνος ο δολοφόνος.
Την ίδια στιγμή, ο Αργύρης φτάνει στο νεκροταφείο με τη δάδα και το φτυάρι του. Αρχίζει να σκάβει, αποφασισμένος να βρει την αλήθεια, όσο σκληρή κι αν είναι.
Πηγαίνει μόνος του στο νεκροταφείο, μπροστά στον υποτιθέμενο τάφο της κόρης του.Γονατίζει και μιλάει στο μνήμα. Ζητά συγγνώμη, λέγοντας πως τον εξαπάτησαν. Τα δάκρυά του πέφτουν στο χώμα. Με τρεμάμενα χέρια αρχίζει να σκάβει. Σηκώνει το μικρό φέρετρο στην αγκαλιά του. Για λίγο διστάζει να το ανοίξει.
Παίρνει βαθιά ανάσα και τελικά βρίσκει τη δύναμη να το ανοίξει. Το εσωτερικό είναι άδειο. Ο Αργύρης ξεσπάει σε λυγμούς, αλλά αυτή τη φορά είναι δάκρυα ανακούφισης. Φωνάζει συγκινημένος στη Δώρα πως η Καλλιόπη είπε την αλήθεια.
Η Ελευθερία είναι ζωντανή.
Η Χλόη από την άλλη, ανυποψίαστη, διαβάζει αποσπάσματα από το ημερολόγιό της και συγκινείται με τις έντονες στιγμές της με τον πατέρα Νικόλαο. Τι τέλος άραγε θα έχει αυτό το παραμύθι;