Η δύναμη της προσευχής στη ζωή μας. Πολυσύνθετη ποικιλόμορφη και πραγματικά πλούσια στην λαϊκή παράδοση η προσφορά των προσευχών. Βοηθούν τους πιστούς δίνοντας δύναμη να ανταπεξέλθουν σε διάφορες δύσκολες περιστάσεις στο ταξίδι της ζωής τους.
Μία προσευχή από τον Όσιο Εφραίμ τον Σύρο, κατάλληλη για τις νυκτερινές ώρες και κυρίως πριν το ύπνο, ευχαριστεί τον Θεό, ζητά ικετευτικά το έλεος και ζητά επίσης την συγχώρεση, απαριθμώντας διάφορα αμαρτήματα που τυχόν πράξαμε και παρακαλεί για ήρεμο και ήσυχο ύπνο, χωρίς πειρασμούς από τον διάβολο.
Η Παναγία είναι ο “προσωπικός” δικηγόρος και μεσίτης του καθενός από εμάς προς τον Υιό και Θεό της και μεσιτεύει προς Αυτόν να μας συγχωρεί τις αμαρτίες και να μας δίνει το μέγα έλεός του.
Δείτε επίσης : «Ανάσταση Χριστού θεασάμενοι» είναι η μεγαλη προσευχή
Η προσευχή για έναν ήρεμο ύπνο
Κατά τη διάρκεια της νύχτας, οι πειρασμοί από τον Εωσφόρο είναι περισσότεροι, οπότε καλό είναι να προσευχόμαστε αρκετά την νύχτα, είτε με τις Ακολουθίες της Εκκλησίας (Αποδειπνο, Εσπερινό, Χαιρετισμοί της Παναγίας κλπ), είτε με δικές μας αυτοσχέδιες, αλλά καρδιακές προσευχές.
Το κείμενο της προσευχής
Δείτε επίσης : Άγιος Δημήτριος : Η θαυματουργή προσευχή του
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ τήν ἁγίαν Σου Μητέρα, τιμιωτέραν ἀναδείξας πασῶν τῶν ἐπουρανίων δυνάμεων, Αὐτός Πανάγαθε διά τῶν πρεσβειῶν Αὐτῆς καί πάντων Σου τῶν Ἁγίων, παρακλήθητι καί συγχώρησόν μοι τῷ ἁμαρτωλῷ καί ἀχρείῳ δούλῳ Σου, εἴ τι ἤμαρτον σήμερον ὡς ἄνθρωπος ἤ μᾶλλον εἰπεῖν οὐχ ὡς ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ὡς ἀπάνθρωπος, τά ἑκούσιά μου πταίσματα καί τά ἀκούσια, τά ἐν λόγῳ τά ἐν ἔργῳ τά ἐν γνώσει καί ἀγνοία, τά ἐκ συναρπαγῆς καί ἀπροσεξίας καί πολλῆς μου ραθυμίας καί ἀμελείας γεγενημένα.
Εἴτε τό ὄνομά Σου τό Ἅγιον ὥμοσα, εἴτε ἐπιώρκησα, ἤ ἐβλασφήμησα κατά διάνοιαν, ἤ ἔν τινι Σέ παρώργησα, ἤ ἔκλεψα ἤ ἐψευσάμην ἤ φίλος παρέβαλε πρός ἐμέ καί παρεῖδον αὐτόν, ἤ ἀδελφόν ἔθλιψα καί παρεπίκρανα, ἤ ἱσταμένου μου ἐν προσευχῇ καί ψαλμωδίᾳ ὁ νοῦς μου ὁ πονηρός εἰς τά πονηρά καί βιωτικά περιεπόλευσε, ἤ παρά τό πρέπον ἐτρύφησα, ἤ εὐτράπελα ἐλάλησα, ἤ ἀφρόνως ἐγέλασα ἤ ἐκενοδόξησα ἤ ὑπερηφανευσάμην ἤ κάλλος μάταιον ἐθεασάμην καί ὑπ᾿ αὐτοῦ ἠθέλχθην τόν νοῦν ἤ τά μή δέοντα ἐφλυάρησα, ἤ τό ἐλάττωμα τοῦ ἀδελφοῦ μου περιεργασάμην καί κατέκρινα αὐτόν καί τά ἐμαυτοῦ ἀναρίθμητα ἐλαττώματα παραβλεψάμην, εἴτε τῆς προσευχῆς μου ἠμέλησα, εἴτε τί άλλον πονηρόν ἐνόησα· ταῦτα πάντα καί ἄλλα ἅπερ ἔπραττα καί οὐ μέμνημαι, συγχώρησόν μου, ὡς ἀγαθός καί φιλάνθρωπος καί οἰκτίρμων Θεός, ἵνα ἐν εἰρήνῃ κοιμηθῶ καί ὑπνώσω ὁ ἄσωτος ἐγώ, δοξάζων Σέ σύν τῷ Ἀνάρχῳ Σου Πατρί καί τῷ Παναγίῳ καί Ἀγαθῷ καί Ζωοποιῷ Σου Πνεύματι νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
