Σοκ έχει προκαλέσει η υπόθεση μίας Ελληνοαμερικανίδας μητέρας που σκότωσε τα δύο παιδιά της, γιατί ήθελε να πάνε όλοι στον Παράδεισο και να ενωθούν ξανά με τον 72χρονο σύζυγο της.
Μία υπόθεση που συγκλόνισε την Ελληνοαμερικανική κοινότητα και ολόκληρο τον Καναδά έλαβε τη δικαστική της κατάληξη με την 27χρονη Βανέσσα Κόλλιας να καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία των δύο μικρών γιων της, ηλικίας 4 και 5 ετών.
Η πράξη, που τελέστηκε λίγες μόλις ημέρες μετά τον θάνατο του 72χρονου συζύγου της από καρκίνο, αποδίδεται από την ίδια στη συντριπτική θλίψη και την επιθυμία της «να ενωθούν όλοι μαζί στον Παράδεισο».
Το χρονικό της τραγωδίας
Η τραγωδία εκτυλίχθηκε τον Δεκέμβριο του 2023 στο Τορόντο. Ο σύζυγος της Κόλλιας, ο 72χρονος Κώστας Κόλλιας, πέθανε την 1η Δεκεμβρίου μετά από μάχη με τον καρκίνο. Η 27χρονη, όπως κατέθεσε στο δικαστήριο, ήταν ήδη εξαντλημένη από τη φροντίδα του συζύγου της επί 24 ώρες το 24ωρο και την εμπειρία να τον βλέπει «να χειροτερεύει σιγά-σιγά μπροστά στα μάτια της».
Εννέα ημέρες μετά τον θάνατό του, στις 10 Δεκεμβρίου, η Βανέσσα Κόλλιας πήρε τη μοιραία απόφαση. Περιγράφοντας τη φρικιαστική πράξη στο δικαστήριο, ομολόγησε ότι κράτησε τα χέρια της πάνω από το στόμα και τη μύτη του 4χρονου Δημήτρη και του 5χρονου Γιάννη, στερώντας τους την ανάσα. Καθώς τελούσε τη δολοφονία, ισχυρίστηκε ότι τους τραγουδούσε το «You Are My Sunshine».
Αμέσως μετά τη δολοφονία των παιδιών, η Κόλλιας πήδηξε από το μπαλκόνι του διαμερίσματός τους, με την ελπίδα να αυτοκτονήσει και η ίδια. Επιβίωσε της πτώσης, ωστόσο, έμεινε παράλυτη από τη μέση και κάτω.
Η αστυνομία, φτάνοντας στο διαμέρισμα, βρήκε τα πτώματα των δύο παιδιών μπροστά σε μία τηλεόραση που έπαιζε παιδικά προγράμματα. Δίπλα τους βρέθηκαν τα ρούχα για την κηδεία τους, μαζί με μία φωτογραφία του νεκρού πατέρα τους και έναν σταυρό, στοιχεία που υποδηλώνουν τον προμελετημένο χαρακτήρα της πράξης ως «τελετή επανένωσης».
Αρχικά, η 27χρονη κατηγορήθηκε για φόνο πρώτου βαθμού. Ωστόσο, οι κατηγορίες υποβαθμίστηκαν σε φόνο δευτέρου βαθμού λόγω της βαθιάς θλίψης που, σύμφωνα με το δικαστήριο, βίωνε από τον θάνατο του συζύγου της.
Σύμφωνα με την κατάθεσή της σε ψυχίατρο, η Κόλλιας είχε δηλώσει ότι ένιωθε «απολύτως μόνη και ανίκανη να συλλάβει τη συνέχιση της ζωής» χωρίς τον Κώστα Κόλλια, και ότι ήθελε «όλοι τους να ξαναενωθούν στον Παράδεισο».
Κατά την ακροαματική διαδικασία, η Βανέσσα Κόλλιας εξέφρασε τη βαθιά της μετάνοια και τον πόνο της για την πράξη της, με μια συγκλονιστική δήλωση: «Ένα μέρος μου θα αναρωτιέται πάντα γιατί δεν είπα ποτέ ότι χρειάζομαι βοήθεια».
Απευθυνόμενη στα νεκρά παιδιά της με κλάματα, είπε: «Σας αγαπώ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Σας ευχαριστώ που μου δείξατε τι είναι η αληθινή αγάπη. Θα είστε για πάντα το αγαπημένο μου κομμάτι. Είμαι τόσο ευγνώμων που έγινα η μαμά σας. Το πιο δύσκολο πράγμα που θα πρέπει να κάνω είναι να μάθω να είμαι εδώ χωρίς εσάς».
Το δικαστήριο, αναγνωρίζοντας την ψυχική της κατάσταση αλλά και τη σοβαρότητα του εγκλήματος, την καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη με δικαίωμα αναστολής όχι νωρίτερα από 18 χρόνια. Η τραγωδία της οικογένειας Κόλλιας παραμένει ένα οδυνηρό παράδειγμα των ακραίων συνεπειών που μπορεί να επιφέρει η αδυναμία διαχείρισης της θλίψης και της ψυχικής υγείας.