Δουλεύω στην επιχείρηση του πατέρα μου και με απειλεί να μην με πληρώσει κάθε φορά που του χαλάω χατίρι! Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις των ανθρώπων που δουλεύουν στις επιχειρήσεις των γονιών τους και όλοι θεωρούμε ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι τυχεροί.
Όμως οι οικογενειακές επιχειρήσεις έχουν τις δυσκολίες τους. Δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση όταν μπλέκονται τα συναισθηματικά και τα επαγγελματικά σε μία επιχείρηση. Στη σημερινή μας ιστορία λοιπόν θα μοιραστούμε την ιστορία ενός 23χρονου κòριτσιού που δουλεύει στην επιχείρηση του πατέρα του.
Δείτε ακόμα Είμαι γκει και δεν ξέρω πως να το πω στους γονείς μου – Τι να κάνω;
Το 23χρονο κòρίτσι, κρατάει τα λογιστικά της επιχείρησης και η αλήθεια είναι ότι ο πατέρας του πολλές φορές εκμεταλλεύεται την συγγένειά τους, και τον απειλεί με τον μισθό του μήνα. Δεν ξέρει τι να κάνει για να το αντιμετωπίσει και ζητάει την βοήθειά μας. Διαβάστε παρακάτω:
Δουλεύω στην επιχείρηση του πατέρα μου από τα 18 μου χρόνια. Με το που τελείωσα το σχολείο, ο πατέρας μου, μου ξεκαθάρισε ότι είτε θα πάω να σπουδάσω, είτε θα δουλέψω στην επιχείρησή του. Επειδή δεν αγαπούσα και ιδιαίτερα τα γράμματα, αποφάσισα να δουλέψω στην επιχείρηση του.
Η αλήθεια είναι πως όλοι μου οι φίλοι μου λένε ότι είμαι τυχερή. Κρατάω τα λογιστικά της επιχείρησης και η αλήθεια είναι πως δουλεύω πολύ λίγες ώρες την ημέρα. Επίσης ο μισθός μου είναι αρκετά ικανοποιητικός. Όμως ο πατέρας μου είναι πολύ δύσκολο αφεντικό και αυτό όσες φορές και να το πω δεν με πιστεύουν ιδιαίτερα.
Η αλήθεια είναι πως κι εγώ αν είχα φίλη που δούλευε στην επιχείρηση του πατέρα της για τόσες λίγες ώρες και για τόσο ικανοποιητικό μισθό δεν θα την πίστευα ιδιαίτερα, όταν μου έλεγε ότι έρχεται δύσκολα επειδή ο πατέρας της είναι πολύ ιδιότροπο αφεντικό.
Ο πατέρας μου για να καταλάβετε είναι εργασιομανής. Μπορεί να δουλεύει 18 ώρες την ημέρα και να μην έχει πρόβλημα. Επίσης είναι πολύ παλαιών αρχών και αρκετά καταπιεστικός μέσα στο σπίτι. Είμαι 23 χρονών και ακόμη έχω όριο ώρας. Δεν μπορώ να λείψω από το σπίτι όποια ώρα της ημέρας θέλω χωρίς να του το πω.
Έχω προσαρμοστεί βέβαια με αυτό και με τις πλάτες της μητέρας μου σε πολλές περιπτώσεις, περνάει το δικό μου. Η φύση της δουλειάς του πατέρα μου, απαιτεί μερικές φορές την εβδομάδα να λείπει και αυτές τις φορές εκμεταλλεύομαι και ξεπορτίζω.
Όμως ο πατέρας μου ανακάλυψε τυχαία πριν λίγες μέρες ότι βγαίνω τους τελευταίους μήνες με ένα παιδί. Προς το παρόν η σχέση μας πάει πολύ καλά. Ανακάλυψε λοιπόν ότι πολλά βράδια κοιμάμαι σπίτι του και γυρίζω ξημέρωμα στο δικό μας για να μην καταλάβει ότι λείπω ο πατέρας μου.
Έγινε λοιπόν ένας καυγάς πριν λίγες μέρες στο σπίτι. Ο πατέρας μου ξεκίνησε να μου φωνάζει. Μου έλεγε ότι δεν είναι σωστό να ξενοκοιμάμαι ανύπαντρη. Ότι οι γονείς αυτού του παιδιού θα έχουν την χειρότερη άποψη για μένα και τέτοια.
Όταν είδε ότι τα επιχειρήματά μου είχαν βάση και δεν μπορούσε να απαντήσει σωστά, ξεκίνησε να με απειλεί με την δουλειά. Μου έλεγε ότι τελευταία δεν αποδίδω όπως θα έπρεπε. Κάτι που φυσικά δεν ισχύει, αφού τα λογιστικά έχουν να κάνουν με αριθμούς και τυχόν λάθη δεν μπορείς να τα κρύψεις. Κι εγώ λάθη δεν έχω κάνει.
Όταν του το είπα αυτό, το προσπέρασε τελείως και μου είπε ότι δε θα με πληρώνει κάθε μήνα για να συντηρώ τον τεμπέλη. Αυτό το είπε, επειδή το παιδί είναι 25 χρονών και τους τελευταίους μήνες εξαιτίας της καραντίνας, δεν δουλεύει. Έμεινε άνεργος και η αλήθεια είναι πως δεν βρίσκει κάτι άλλο.
Και όντως σε πολλές περιπτώσεις τον κερνάω, του παίρνω δώρα και τέτοια αλλά κι αυτός με ό,τι λεφτά μπορεί να διαθέσει, δεν με έχει αφήσει παραπονεμένη. Δίνουμε ο ένας στον άλλον. Αυτό φυσικά ο πατέρας μου δεν μπορεί να το καταλάβει.
Για τον πατέρα μου όποιος δεν δουλεύει δεν θέλει να βρει δουλειά. Επειδή αυτός ήταν τυχερός και προέρχεται από μία ευκατάστατη οικογένεια και είχε την ευκαιρία να ανοίξει δική του επιχείρηση, νομίζει ότι όλα σε αυτή την ζωή είναι αυτονόητα. Δεν είναι όμως.
Σίγουρα το ότι κατάφερε να κρατήσει αυτή την επιχείρηση τόσα χρόνια και μάλιστα να καταφέρει να την κρατήσει επιτυχημένη, ανεξάρτητα με την οικονομική κρίση και τις καραντίνες, σημαίνει ότι είναι καλός στην δουλειά του. Όμως πολλά παιδιά θα μπορούσαν να ήταν καλοί σε άλλους τομείς και απλά δεν τους δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να το δείξουν.
Ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλάματα από την καταπίεση και την αδικία που ένιωθα. Μέχρι που μου είπε ότι αυτόν τον μήνα θα μου μειώσει τον μισθό. Η αλήθεια είναι ότι αυτό το είχε ξανακάνει στα 19 μου, όταν ανακάλυψε ότι καπνίζω. Μου μείωσε τον μισθό και το κράτησε για τουλάχιστον 1 χρόνο έτσι.
Η αλήθεια είναι ότι τότε δεν με ενόχλησε και ιδιαίτερα. Ήμουν 19 χρονών, έμενα με τους δικούς μου. Τα έξοδά μου ήταν μόνο προσωπικά και σίγουρα μπορούσα να περάσω άνετα. Πλέον όμως δεν είναι έτσι. Έφτασα 23 χρονών και εδώ και κάποιους μήνες έβαζαν στην άκρη ό,τι περίσσευε για να μείνω μόνη μου.
Αυτή η μείωση με φέρνει πολύ πίσω. Η μητέρα μου, μου είπε να τον αφήσω να ηρεμήσει και να του μιλήσω. Ήταν σίγουρη ότι θα άλλαζε γνώμη όμως δεν φαίνεται προς το παρόν να αλλάζει. Σκέφτηκα να του πω ότι θέλω να μετακομίσω και ότι πραγματικά έχω ανάγκη αυτά τα λεφτά, όμως αν μάθαινε κάτι τέτοιο τα πράγματα θα γινόντουσαν χειρότερα.
Είμαι σίγουρη ότι θα πίστευε, ότι αποφάσισα να μετακομίσω επειδή βρήκα φίλο. Ότι ίσως θέλω να τον σπιτώσω, ότι με έχει πιάσει κορόιδο επειδή αυτός είναι άνεργος και γω προέρχομαι από ευκατάστατη οικογένεια. Δεν ξέρω τι να κάνω. Σκέφτηκα να του πω ότι αν θέλει να μειώσει τον μισθό θα πρέπει να μειώσει και τις ώρες. Όμως ήδη δουλεύω πολύ λίγο,
Σκέφτηκα να τον απειλήσω ότι θα ψάξω για άλλου. Όμως με την καραντίνα και τον κορονοϊό η αγορά έχει κλείσει. Πολύ λίγες επιχειρήσεις δέχονται νέα άτομα στο προσωπικό τους. Εδώ απολύουν τους παλιούς. Βρίσκομαι σε απόγνωση και νιώθω εξοργισμένη που με χτυπάει σε κάτι τελείως άσχετο, για θέματα που απασχολούν την προσωπική μου ζωή.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.
