Είμαι γκει και δεν ξέρω πως να το πω στους γονείς μου – Τι να κάνω;

nikol peters

Είμαι γκει και δεν ξέρω πως να το πω στους γονείς μου – Τι να κάνω; Η σημερινή μας ιστορία είναι μία καθημερινή ιστορία που δυστυχώς πολλά παιδιά που ανήκουν στην lgbdqi κοινότητα αντιμετωπίζουν. Η σèξουαλικότητα του κάθε ανθρώπου στο 2021 δε θα έπρεπε να είναι θέμα συζήτησης. Δυστυχώς όμως είναι.

Ένα αγòρι λοιπόν, αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας το ότι είναι gay. Το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρει πως να το πει στους γονείς του, αφού φοβάται πολύ τις αντιδράσεις τους. Αποφάσισε λοιπόν να μοιραστεί την ιστορία του μαζί μας, με σκοπό να δώσουμε λύση στο πρόβλημά του. Διαβάστε παρακάτω:

Είμαι γκει και δεν ξέρω πως να το πω στους γονείς μου – Τι να κάνω;

Είμαι 24 χρονών και συνειδητοποίησα ότι είμαι γκει στα 18. Μπαίνω κατευθείαν στο ψητό, γιατί δεν μ’ αρέσουν οι μεγάλοι πρόλογοι, που στην ουσία δεν έχουν τίποτα να πουν. Η αλήθεια είναι ότι πριν τα 18 είχα κάνει μακροχρόνια σχέση με κοπέλα. Μάλιστα ήμουν από αυτούς τους άντρες, που ήμουν ιδιαίτερα αρνητικός στο ζήτημα της ομοφυλοφιλίας.

Δείτε ακόμα  Η μητέρα μου είναι κορονόπληκτη – Εξαιτίας του κορονοϊού έχει γίνει μικροβιοφοβική

Στα 18 όμως ξεκίνησα να έρχομαι σε επαφή με μία πλευρά του εαυτού μου, που δεν ήξερα καν ότι υπήρχε. Σήμερα οι φίλοι που το ξέρουν μου λένε ότι πάντα το πίστευαν αυτό για μένα, ακόμη κι αν εγώ δεν το είχα συνειδητοποιήσει ποτέ. Όπως και να ‘χει είμαι γκει.

Πλέον ζω στην Αθήνα ενώ η καταγωγή μου είναι από την Καρδίτσα. Σπουδάζω εδώ. Στην Αθήνα ήταν που έκανα σχέση με άντρα για πρώτη φορά στην ζωή μου. Είναι μερικά χρόνια μεγαλύτερος από μένα και η αλήθεια είναι ότι προς το παρόν είμαστε πολύ ευτυχισμένοι μαζί.

Στην αρχή δεν ήθελα να το πω σε κανέναν. Σιγά σιγά όμως είχα την ανάγκη να μοιραστώ την χαρά μου με κάποιον και μίλησα στον αδερφό μου, στους φίλους του αδερφού μου που ήξερα ότι είναι αρκετά open minded και στους δύο κολλητούς μου. Όλα αυτά σταδιακά.

Η αλήθεια είναι ότι με υποστήριξαν όλοι. Ο αδερφός μου σοκαρίστηκε λίγο αλλά όχι επειδή είναι ομοφοβικός. Απλά δεν το περίμενε και η αλήθεια είναι πως ανησύχησε για τους γονείς μας. Οι γονείς μας είναι δύο άνθρωποι αρκετά παλαιών αρχών. Η μητέρα μου αν το μάθαινε θα ήθελε να με πάει σε ψυχολόγο λες και η ομοφυλοφιλία είναι ψυχικό τραύμα.

Ο πατέρας μου θα με έδιωχνε από το σπίτι και θα με αποκλήρωνε. Αυτό το ξέρουμε κι εγώ κι ο αδερφός μου γι’ αυτό και με συμβούλευσε να μην το μάθουν ποτέ. Μου είπε, να μετακομίσω μόνιμα Αθήνα για να μπορώ να είμαι ελεύθερος να ζήσω όπως θέλω, μου είπε ότι θα είναι δίπλα μου και ότι να κάνω ό,τι μπορώ για να μην το μάθουν οι δικοί μου.

Μάλιστα, όταν η μητέρα μου σε μερικές στιγμές έλεγε στον αδερφό μου ότι ανησυχεί για μένα, γιατί μετά την πρώτη μου κοπέλα στην εφηβεία δεν της έχω ξαναμιλήσει για άλλη σχέση, ο αδερφός μου της έλεγε ότι μπορεί να μην έχω κάνει σχέσεις αλλά γενικά περνάω καλά. Σκαρφίστηκε και μερικά ψεύτικα γυναικεία ονόματα και θόλωσε τα νερά.

Αν δεν είχα και τον αδερφό μου στην ζωή μου δεν ξέρω τι θα μπορούσα να είχα περάσει. Η αλήθεια είναι ότι σκέφτομαι σχεδόν κάθε μέρα, πόσα παιδιά σαν εμένα υπάρχουν εκεί έξω που δεν έχουν ούτε ένα μέλος του κοντινού τους περιβάλλοντος, να τα αποδέχονται και να τα στηρίζουν.

Νιώθω πολύ πεσμένος ψυχολογικά που δεν μπορώ να μιλήσω στους γονείς μου γι’ αυτό παρόλο που έχω τον αδερφό μου στο πλάι μου. Φαντάζομαι λοιπόν πόσο πεσμένοι ψυχολογικά είναι κάποια άλλα παιδιά, που δεν έχουν ούτε τα αδέρφια τους στο πλευρό τους.

Η αλήθεια είναι πως είμαι χαρούμενος που έχω ανοίξει την καρδιά μου στους ανθρώπους μου. Όμως όπως κάθε παιδί έχω ανάγκη την αποδοχή των γονιών μου παραπάνω από το οτιδήποτε. Έχω ανάγκη να με νιώσουν έστω και λίγο, Να καταλάβουν ότι δεν είμαι αν@μαλος, σφάλμα της φύσης, δεν έχω ψυχολογικά προβλήματα. Γεννήθηκα έτσι και μέχρι εκεί.

Να καταλάβουν ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να ερ@τεύονται οι άνθρωποι, αρκεί να είναι συναινετικό. Θα ήθελα να μπορώ να είμαι ο εαυτός μου και να μην χρειάζεται να σκαρφίζομαι ψεύτικες γυναίκες για να είναι ικανοποιημένοι αυτοί. Όμως το ξέρω ότι δεν γίνεται.

Δεν ξέρω αν αποφάσισα να μοιραστώ την ιστορία μου μαζί σας, με την ελπίδα να μου δώσετε μερικές ιδέες για το πως να το ανακοινώσω ή αν απλά ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου. Ξέρω ότι στα σχόλια θα υπάρχουν και σχόλια που θα με προσβάλλουν.

Σχόλια που θα έχουν την ανάγκη να αποδείξουν πόσο άντρες είναι, λες και άντρα σε κάνει ο άνθρωπος που έχεις στο κρεβάτι σου. Αδιαφορώ. Άνοιξα την καρδιά μου, γι’ αυτούς του 5-10 ανθρώπους που θα με νιώσουν. Και που ίσως να έχουν περάσει τα ίδια και να έχουν μία καλή λύση στο πρόβλημά μου.

Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο στο Daddy-Cool.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη. 

Photo cover via: piqsels.com

• αληθινές ιστορίες