Ποιος είναι τελικά ο Λεξ και γιατί κατάφερε να βγει sold out σε λιγότερο από 24 ώρες; Ο ράπερ που αποτελεί σύμβολο για μία ολόκληρη γενιά.
Ο Λεξ κατάφερε λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της συναυλίας του στο ΟΑΚΑ να βγει Sold Out σε ένα στάδιο με χωρητικότητα τουλάχιστον 60.000 ατόμων. Ποιος είναι τελικά αυτός ο Λεξ και πώς κατάφερε να γίνει σύμβολο για τη γενιά του;
Ανακοινώθηκε πριν λίγες μέρες η συναυλία του Λεξ στο ΟΑΚΑ και σε λιγότερο από 24 ώρες βγήκε Sold Out. Κατάφερε να γεμίσει τον εξωτερικό χώρο ενός σταδίου, που σύμφωνα με το Βικιπαίδεια, έχει χωρητικότητα, τουλάχιστον 60.000 κόσμου.
Φυσικά η είδηση κυκλοφόρησε γρήγορα και δεν άργησαν τα πικρόχολα σχόλια που συναντάμε κάθε φορά σε τέτοιου είδους άρθρα. “Ποιος είναι αυτός ο Λεξ;“, “Μα τί μουσική ακούει πια αυτή η νέα γενιά;“, “Από το κακό στο χειρότερο πάμε“, “Αυτά είναι τα είδωλά σας; Να τα χαίρεστε“.
Μίλτος Τεντόγλου και Εμμανουήλ Καραλής: Δύο νέοι που αντιπροσωπεύουν εκτός από την χώρα τη γενιά τους ολόκληρη
Ποιος είναι τελικά αυτός ο Λέξ και γιατί κατάφερε να βγει Sold Out σε λιγότερο από 24 ώρες; Πώς γίνεται να αποτελεί σύμβολο μίας ολόκληρης γενιάς; Πώς κατάφερε να τον ακούν και να τον σέβονται ακόμη και άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με την hip hop κουλτούρα και τη ραπ γενικότερα; Διαβάστε παρακάτω:
Όταν ανακοινώθηκε η συναυλία του Λεξ στο ΟΑΚΑ ήμουν από τις πρώτες που μπήκα για να κλείσω εισιτήριο. Με την κολλητή μου, συζητούσαμε για την ενδεχόμενη συναυλία, από όταν βγήκε ο τελευταίος του δίσκος Γ.Τ.Κ. Περιμέναμε να βγει να ανακοινώσει την παρουσίαση δίσκου και οι μήνες περνούσαν κι εκείνος δεν ανακοίνωνε τίποτα.

Εμείς στο μεταξύ το είχαμε ήδη κλεισμένο στο κεφάλι μας, ότι όταν βγει θα είμαστε από τις πρώτες που θα πάμε και μάλιστα θα κλείσουμε και δωμάτιο, γιατί την τελευταία φορά που πήγαμε να τον δούμε στην Αθήνα πριν κάποια χρόνια, αναγκαστήκαμε να περάσουμε όλο το βράδυ οι δυο μας στο Μοναστηράκι, με κατσαρίδες και…όχι μόνο, μέχρι να ξεκινήσουν τα πρωινά δρομολόγια τα ΚΤΕΛ.
“Είμαστε όλες ακομπλεξάριστες”: Το βίντεο που θα σε κάνει να αγαπήσεις το σώμα σου
Οπότε όταν ανακοινώθηκε μπήκα να κλείσω τα εισιτήρια και είδα κάτι που στο more.com δεν το είχα ξανασυναντήσει. Υπήρχε ουρά αναμονής. Ήταν τέτοια η έκπληξή μου, πού μπήκα να μάθω τί είναι η ουρά αναμονής και για ποιον λόγο μου την εμφανίζει.
Σύμφωνα λοιπόν με την ιστοσελίδα, αυτό εμφανίστηκε επειδή είτε τα εισιτήρια δεν είναι ακόμα διαθέσιμα, είτε επειδή μπήκαν πολλά άτομα ταυτόχρονα να τα κλείσουν. Μπήκα στις 5 το απόγευμα και τα έκλεισα στις 10 το βράδυ.
Και όταν ανακοινώθηκε ότι βγήκε Sold Out σε λιγότερο από 24 ώρες και η διοργάνωση θα κάνει ό,τι μπορεί για να εξασφαλίσει περισσότερα εισιτήρια για όσους δεν πρόλαβαν, δεν έπεσα από τα σύννεφα. Η είδηση ξεκίνησε να κυκλοφορεί και τα πρώτα πικρόχολα σχόλια δεν άργησαν να γίνουν.
Από αυτούς τους ίδιους γνωστούς άγνωστους, που οτιδήποτε δε συμβαδίζει με τα δικά τους μουσικά γούστα, τρόπο ζωής και αντίληψης, το αφορίζουν. Θέλετε να μάθετε λοιπόν όντως ποιος είναι αυτός ο Λεξ και γιατί κατάφερε να γίνει σύμβολο για τη γενιά μου; Θα σας απαντήσω εγώ, αφού αυτός δεν πρόκειται να το κάνει.
Έτσι και αλλιώς στη πραγματικότητα δε θέλετε απάντηση κι εκείνος όσα είχε να πει τα είπε στα κομμάτια του. Ξεκίνησα να ακούω Ανάποδα Καπέλα στα 13. Ήταν ένα συγκρότημα στο οποίο συμμετείχε ο Λεξ και ο Μικρός Κλέφτης.
Το 2014 έπεσα τυχαία πάνω στον πρώτο solo δίσκο που κυκλοφόρησε με τίτλο “Ταπεινοί και Πεινασμένοι” και πορώθηκα αμέσως. Γιατί; Γιατί εξέφραζε τους προβληματισμούς μίας γενιάς χωρίς μέλλον, σε πόλεις που αν κάτσεις να το σκεφτείς ζούμε όλοι μέσα στη μιζέρια με μία πιο κινηματογραφική οπτική γωνία.
Οι αναφορές του άλλωστε στον κινηματογράφο είναι πολλές σχεδόν σε όλα τα κομμάτια του. Είμαστε η γενιά που ζήσαμε τα πρώτα χρόνια της εφηβείας στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης. Διαβάζαμε, χωρίς να ξέρουμε αν το πτυχίο που ονειρευόμασταν να πάρουμε θα μας εξασφαλίσει όντως μία δουλειά.

Γυρίζαμε σπίτι μας και αντικρίζαμε τους γονείς μας αγχωμένους πάνω από τους λογαριασμούς να σκέφτονται πώς θα βρουν τα λεφτά να τους πληρώσουν κι αυτό τον μήνα. Βλέπαμε άτομα της ηλικίας μας να παρατούν το σχολείο στο Λύκειο για να δουλέψουν κι άλλα παιδιά, να μπλέκουν για να καταφέρουν να τραβήξουν την προσοχή των δικών τους.
Δεν ήμασταν προνομιούχοι. Δεν ζήσαμε τα παχουλά χαρτζιλίκια, τα ποτά, τα μπουζούκια, την ανεμελιά. Ζήσαμε την εφηβεία μας, σε ένα σύστημα Παιδείας που μας πίεζε διαρκώς παραπάνω από τις δυνατότητές μας, για να μας κάνει ρομπότ που δεν θα μαθαίνουν ουσιαστικά την πληροφορία. Θα την παπαγαλίζουν.
Μόνο έτσι θα γινόμασταν αργότερα μία γενιά με 0 ιστορική συνείδηση. Ζήσαμε τη βία. Άνοδο του ρατσισμού στην Ελλάδα, αφού όταν είσαι φτωχός δύσκολα τα βάζεις με τον πλούσιο. Σε παίρνει να ξεσπάσεις στον επίσης φτωχό, που κάποιοι σε έπεισαν ότι αποτελεί αυτός την πηγή των προβλημάτων σου.
Ζήσαμε την ανασφάλεια. Προσπαθήσαμε όπως κάθε έφηβος να ανήκει κάπου αλλά αυτό το κάπου ήταν πολύ αόριστο. Και γίναμε ενήλικες, που λίγο μετά τα 18 ξεκινήσαμε να έχουμε κρίσεις πανικού, συμπτώματα κατάθλιψης, τάσεις φυγής.
Μπορεί η οικονομική κρίση να έχει φαινομενικά ξεπεραστεί, αλλά μη γελιόμαστε. Τίποτα δεν ξεπεράστηκε. Ο πατέρας μου συχνά μου λέει “εμείς στην ηλικία σας, είχαμε ήδη ένα οικόπεδο και σκεφτόμασταν να πάρουμε καινούριο. Εσείς δεν ονειρεύεστε το μέλλον, απλά επιβιώνετε“.
Και έχει δίκιο. Ποιο οικόπεδο; Ποιο αυτοκίνητο; Εδώ καλά καλά δουλεύουμε σαν τα σκυλιά 6 στα 7 και με το ζόρι προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε ένα νοίκι. Αυτοί είμαστε. Μία γενιά μελαγχολικών ανθρώπων, με διαταραχές που προσπαθούν να επιβιώσουν σε μία χώρα που μας διώχνει καθημερινά.
Και μέσα σε όλη αυτή τη μιζέρια και την ανασφάλεια, ήρθε ο Λεξ και παρουσίασε αυτή την ωμή πραγματικότητα, με λίγο ατμοσφαιρικό beat και μία κινηματογραφική οπτική ματιά. Αλλά παρουσίασε ακριβώς αυτή την πραγματικότητα.
Οι νέοι της γενιάς μου, δεν έχουν ανάγκη να ακούν από το πρωί μέχρι το βράδυ καψουροτράγουδα. Καλά είναι κι αυτά, αλλά από ένα σημείο και μετά νιώθουν ότι δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα. Οι νέοι της γενιάς μου ψάχνουν φωνή για να μιλήσουν.

Ο Λεξ στο σήμερα μπορεί να είναι και μόδα. Μπορεί όντως να γεμίζει στάδια γιατί το έκανε πολλές φορές. Όμως ο Λεξ ξεκίνησε να γεμίζει στάδια, προτού γίνει μόδα. Προτού γράψουν γι’ αυτόν sites. Προτού μιλήσουν γι’ αυτόν δημοσιογράφοι.
Και αυτό το έκανε επειδή μέσα από τα κομμάτια του, έδωσε τις λέξεις για να περιγράψουμε μία ζοφερή πραγματικότητα. Επίσης ο Λεξ είναι η τρανή απόδειξη, ότι οι νέοι έχουν κουραστεί από την υπερπροβολή. Δεν ανεβάζει stories σχεδόν ποτέ. Οι συνεντεύξεις του είναι σπάνιες. Δεν εμφανίζεται στη τηλεόραση, δεν έχει δική του ραδιοφωνική εκπομπή στη Θεσσαλονίκη.
Ακόμη και δίσκους βγάζει σχεδόν σπάνια. Όμως όταν βγαίνουν όλοι πέφτουν να ακούσουν τί νέο έχει να πει. Δεν χρειάζεται να αρέσει σε όλους. Δεν χρειάζεται να τον καταλαβαίνουν όλοι. Κι εδώ που τα λέμε, δεν χρειάζεται να καταλαβαίνετε τη γενιά μου. Αφού δεν ανήκετε σε αυτήν.
Εσείς απλά παραδώσατε καμένη γη κι εμείς απλά προσπαθούμε να την κάνουμε να ανθίσει και πάλι. Αφήστε μας εμάς να γεμίζουμε στάδια φωνάζοντας “ΤΑΠΕΙΝΟΙ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΙ“, γιατί ως επί το πλείστον αυτό είμαστε κι ας νοσταλγείτε εσείς την εποχή που τα σπάγατε στα μπουζούκια. Ο καθένας, με τις αναφορές του.
Λεξ…Όρμα τους.