Πατριός – Μητριά… Σιγουρα ειναι απο τις πιο δυσκολες σχεσεις που μπορει να υπαρξουν, ενας θετος γονιος με ενα παιδι..

Είναι ένα πολύ προκλητικό καθήκον το να είστε πατριός ή μητριά. Οι θετοί γονείς συνήθως μπαίνουν σε μια οικογένεια στην οποία οι σχέσεις είναι ήδη καθιερωμένες. Πρέπει να «ταιριάξουν».

Από τον ψυχοθεραπευτή Γκάρι Μακ Κέι

Πολλοί θετοί γονείς είναι τόσο ανήσυχοι για το αν θα γίνουν αποδεκτοί στην καινούργια τους οικογένεια, που έχουν μεγάλη δυσκολία να καθιερώσουν μια υγιή και αποτελεσματική σχέση. Όσο περισσότερο ανησυχείτε να κερδίσετε την αγάπη και τον σεβασμό απ’ τα θετά παιδιά σας, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να συμβεί αυτό. Τα παιδιά διαισθάνονται την ανησυχία σας. Ίσως μάθουν να την χρησιμοποιήσουν εναντίον σας. Εσείς με τη σειρά σας, ίσως προσπαθήσετε να τους ευχαριστήσετε περισσότερο. Φυσικά, όταν κουραστείτε απ’ αυτό. είναι πιθανό ότι θ’ αποφασίσετε να εξασκήσετε την εξουσία σας. Αυτός ο τρόπος οδηγεί σε προβλήματα! Να προσπαθείτε να ευχαριστήσετε και να προσπαθείτε να ελέγξετε, αποτελούν τις δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Μερικοί θετοί γονείς προσπαθούν να πάρουν τη θέση του γονιού που λείπει. Πιστεύουμε ότι κι αυτό είναι λάθος. Τα περισσότερα παιδιά αγαπούν τον γονιό που λείπει. Είναι βέβαιο ότι θα απορρίψουν τις προσπάθειες του νεοεισερχόμενου να λειτουργήσει σαν αντικαταστάτης.

Είναι πάλι φορές που τα πράγματα γίνονται αντίστροφα. Τα παιδιά επιθυμούν τόσο πολύ να γίνουν αποδεκτά και ν’ αγαπηθούν από τους καινούργιους γονείς, που κάνουν τα πάντα προκειμένου να τους ευχαριστήσουν. Στην αρχή, αυτό ίσως κολακέψει τους θετούς γονείς, και πιθανότατα να δεσμευτούν, βλέποντας να τους χαϊδολογάνε μ’ αυτό τον τρόπο. Γνωρίζον-τας ότι τα παιδιά δεν είναι δικά του, ο θετός γονιός, που βρίσκεται σ’ αυτή τη θέση, δεν νιώθει άνετα αλλά μπερδεμένος.

Ένας θετός γονιός που μπαίνει σε μια οικογένεια με έφηβους, πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι οι έφηβοι δεν είναι πλέον παιδιά -βρίσκονται στη διαδικασία του αποχωρισμού από την οικογένεια για να συγκροτήσουν τη δική τους ταυτότητα. Επίσης, οι νεαροί έφηβοι ίσως να έπαιξαν ειδικούς ρόλους στην οικογένεια, στο διάστημα που υπήρχε μόνον ένας γονιός στο σπίτι, πιθανόν αναλαμβάνοντας πολλές υπευθυνότητες των ενηλίκων. Εάν, μπαίνοντας στην οικογένεια, αρχίσετε να κάνετε εσείς όλ’ αυτά τα καθήκοντα, ίσως να νιώσουν εκτοπισμένοι. Ίσως ενοχληθούν απ’ την παρουσία σας. Αφήστε τους έφηβους να συνεχίσουν με τις υπευθυνότητες που έχουν συνηθίσει. Αναγνωρίστε τη σημασία τους στην οικογένεια.

Εάν με τον σύντροφό σας έχετε διαφορετικές αντιλήψεις για τον τρόπο ανατροφής των παιδιών, χρειάζεται να υπάρξει κατανόηση και να επιτευχθούν συμφωνίες. Κάποια διαπραγμάτευση ίσως να είναι απαραίτητη. Ίσως οι δυο σας ν’ αποφασίσετε ότι ο καθένας θ’ αντιμετωπίζει τα παιδιά με τον τρόπο που του πηγαίνει. Σ’ αυτή την περίπτωση, χρειάζεται να συμφωνήσετε ότι δεν θ’ αφήσετε τα παιδιά να παίζουν μαζί σας και να σας βάλλουν τον έναν ενάντια στον άλλο.

Τα οικογενειακά συμβούλια ή οι διαπραγματευτικές συζητήσεις με όλα τα μέλη της οικογένειας, βοηθούν ειλικρινή μιαν ανάμικτη οικογένεια να τα πάει καλά. Προσφέρουν ένα χώρο όπου μπορούν να εκφράζονται τα συναισθήματα και να γίνονται συμφωνίες. Σας συνιστούμε να επαναλάβετε το κεφάλαιο 9 για να δείτε με ποιόν τρόπο τα τακτικά συμβούλια δυναμώνουν τους δεσμούς σε μιαν ανάμικτη οικογένεια.

Οι Vishers τονίζουν μερικά σημεία για τα θετά παιδιά, που σαν θετοί γονείς πρέπει να έχετε υπ’ όψιν σας:

-Συνειδητοποιήστε ότι πολλά παιδιά δεν θεωρούν την είσοδο του θετού γονιού στην οικογένεια σαν κέρδος ενός επιπλέον γονιού. Μπορεί να δουν τον νεοεισερχόμενο σαν κάποιον που «μπαίνει» στη σχέση τους με τον φυσικό τους γονιό. Ίσως δε να έχουν ένα αίσθημα απώλειας – ένα αίσθημα εγκατάλειψης από τον γονιό που δεν μένει μαζί τους και να νομίσουν ότι ο γονιός που μένει τώρα μαζί τους τα παραμελεί.

-Πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι μερικά θετά παιδιά ανησυχούν πως, αν δεν συμπεριφερθούν σωστά ίσως να γίνουν υπεύθυνα ενός δεύτερου διαζυγίου. Μπορεί να νιώθουν ενοχή και φόβο. Αν το καταλάβετε αυτό, είστε σε πλεονεκτική θέση να αντιμετωπίσετε θετικά κάθε αρνητική συμπεριφορά που συνδέεται μ’ αυτά τα συναισθήματα.

-Γνωρίστε τα θετά παιδιά σας και καθιερώστε μια θετική σχέση μαζί τους, προσφέροντάς τους την ευκαιρία να κάνουν διάφορα πράγματα μαζί σας. Προγραμματίστε κάποια ιδιαίτερη ώρα για να κάνετε μαζί δραστηριότητες κοινού ενδιαφέροντος. Επίσης αφιερώστε χρόνο για να κάνετε ορισμένα πράγματα όλοι μαζί σαν οικογένεια. Να ενθαρρύνετε επίσης τον φυσικό γονιό των θετών παιδιών σας να περνάει μαζί τους κάποιον ιδιαίτερο χρόνο. Αυτό θα κάνει το μοίρασμα του φυσικού γονιού λιγότερο δυσάρεστο για τα θετά παιδιά σας.

-Κάν’ τε τον ρόλο σας στην οικογένεια μοναδικό (να εκφράζει τη δική σας προσωπικότητα) και μην ανταγωνίζεστε τον φυσικό γονιό των παιδιών.

-Εάν έχετε κάποια επαφή με τον απάντα γονιό των θετών παιδιών σας, προσπαθήστε να καθιερώσετε μιαν ευχάριστη σχέση. Να θυμάστε ότι τα παιδιά αγαπούν αυτόν τον άνθρωπο. Δεν θα βοηθήσει τη σχέση σας μαζί τους, αν είστε αδιάφοροι για τον άλλο τους γονιό.