28η Οκτωβρίου: Μία ιστορία σαν παραμύθι για να καταλάβουν τι γιορτάζουμε τα παιδιά

Λένα Γατσή

28η Οκτωβρίου: Εκπαιδευτικός έγραψε μία ιστορία σαν παραμύθι για να βοηθήσουμε τα παιδιά Δημοτικού να καταλάβουν τι ακριβώς έγινε την 28η Οκτωβρίου και τι γιορτάζουμε. Ένα πολύ σημαντικό βήμα για να μάθουν τα παιδιά την ιστορία της Ελλάδας.

Η 28η Οκτωβρίου για ακόμη μία χρονιά πλησιάζει και όλοι οι Έλληνες είναι έτοιμοι να γιορτάσουν το ΟΧΙ που είπαμε στους φασίστες αλλά και τους ανθρώπους που έχασαν την ζωή τους, για να απελευθερώσουν την χώρα από τους ναζί.

Δυστυχώς πλέον οι νέοι άνθρωποι σε πολλές περιπτώσεις μπερδεύουν την 28η Οκτωβρίου με την 25η Μαρτίου και αυτό είναι κάτι το λιγότερο λυπηρό. Αν θέλουμε λοιπόν να μην επαναληφθεί η ιστορία, θα πρέπει να την ξέρουμε.

Δείτε ακόμα Ιστορία, Γλώσσα, Μαθηματικά: Εύκολοι τρόποι για να κάνετε αυτά τα μαθήματα παιχνιδάκι

Πώς γίνεται όμως ένα παιδί Δημοτικού να καταλάβει τι έγινε; Υπάρχουν τόσες πληροφορίες και τόσα ιστορικά γεγονότα που δεν μπορεί να τα καταλάβει και είναι λογικό. Γι’ αυτό και η εκπαιδευτικός – συγγραφέας Κριτσιβέλα Ελένη, έγραψε μία ιστορία σαν παραμύθι για την 28η Οκτωβρίου, ειδική για παιδιά Δημοτικού. Διαβάστε παρακάτω:

Ήταν 28 του Οκτώβρη. Πριν από πολλά πολλά χρόνια, ζούσε σε μια γωνίτσα της Γης μας, μια κυρά αρχόντισσα, από τρανή γενιά κι από μεγάλο τζάκι, που λένε. Η καταγωγή της χανόταν στα βάθη των αιώνων. Ήταν όμορφη, περήφανη, στοργική, φρόνιμη και μυαλωμένη.

Photo via: Youtube

Την έλεγαν Ελλάδα. Ζούσε σε έναν ευλογημένο τόπο, με θαλασσόβρεχτα ακρογιάλια, ψηλά κυπαρίσσια, αιωνόβιες ελιές, δροσερά πεύκα, πλατύφυλλα αμπέλια κι έναν καταγάλανο ουρανό, που κάθε πρωί ξεπροβόδιζε τον ήλιο του για να φωτίσει τα βουνά, τις πεδιάδες, τις θάλασσες, τα ολόλευκα μάρμαρα, τις ανθρώπινες καρδιές.

Δείτε ακόμα Σχολείο 4 ημέρες την εβδομάδα – Το δοκιμάζουν και έχει πλεονεκτήματα

Τα παιδιά της, οκτώ στον αριθμό, την αγαπούσαν και τη σέβονταν. Ολημερίς δούλευαν σκληρά και φιλότιμα τη στεριά και τη θάλασσα με έναν ιδρώτα τίμιο και όταν βράδιαζε χόρευαν και τραγουδούσαν, τρώγανε και πίνανε απ’ τα αγαθά της δουλεμένης γης τους, για να ξεχάσουν τον κάματο της μέρας.

Δείτε ακόμα 28η Οκτωβρίου: Ιδέες για να φτιάξετε τα μαλλιά των παιδιών στην παρέλαση

Τα καμάρωνε η μάνα τους κι ευχόταν στο Θεό να τα προστατεύει και να τα κρατάει μονοιασμένα. Απ’ άκρη σ’ άκρη αυτού του κόσμου έφτασε η φήμη της Ελλάδας και των παιδιών της. Κάποιοι τη θαύμασαν και την έκαναν λαμπρό παράδειγμα και άλλοι τη ζήλεψαν και θέλησαν το κακό της.

Εκείνη όμως μεσουρανούσε κι έλαμπε γιατί οι Μοίρες, όταν γεννήθηκε, την προίκισαν με χάρη κι ομορφάδα και δόξα αθάνατη. Και μια νύχτα, ξημερώματα 28 του Οκτώβρη ήταν, χτύπησε η πόρτα του αρχοντικού της κι η Ελλάδα πετάχτηκε αλαφιασμένη, να μην ξυπνήσουν τα παιδιά της και φοβηθούν.

Ήταν η κυρά-γειτόνισσα, Ιταλία την έλεγαν, καλή και ήσυχη φαινόταν ως τα τώρα. Της γύρευε το σπίτι της, τη γη της, όλο το βίος της μ’ έναν λόγο, ακόμη και τα παιδιά της. Τι ήταν αυτά που της έλεγε η γειτόνισσα, αναρωτήθηκε η Ελλάδα, που είχε πια ξυπνήσει για τα καλά και δεν πίστευε στ’ αυτιά της.

Δείτε ακόμα 28η Οκτωβρίου : Ντοκουμέντα του 1940 με τις αντιδράσεις των μαθητών για τον πόλεμο

Πώς θα της παραδώσει όλα αυτά που ήταν δικά της και των παιδιών της; Άστραψε και βρόντηξε κι ακούστηκε ως τα πέρατα της οικουμένης ένα κοφτό «ΟΧΙ». Έφυγε μες τη νύχτα η γειτόνισσα χτυπώντας την πόρτα πίσω της κι η Ελλάδα έμεινε να σκέφτεται ολομόναχη στη μέση του δωματίου.

Photo via: Youtube

Θα έστελνε, είπε η Ιταλία, τον πόλεμο να λογαριαστεί μαζί της. Όχι πως τον φοβόταν, κι άλλες φορές χρειάστηκε να τον αντιμετωπίσει, αλλά ….είχαν περάσει πολλά χρόνια από τότε και νόμιζε πως τώρα θα ζούσε πια ειρηνικά. Πάνω στην ώρα ξύπνησαν τα παιδιά της κι έτρεξαν να την αγκαλιάσουν σαν είδαν τη μάνα τους σκεφτική και αναστατωμένη.

Να μη φοβηθεί την καθησύχασαν και καθόλου να μη μετανιώσει για το ΟΧΙ που απάντησε. Πρωί πρωί ήρθε ο πόλεμος, σιδερένιος, αρματωμένος, με όψη άγρια και φοβερή.

Δείτε ακόμα 10 τρόποι να ετοιμάζεστε το πρωί το παιδί για το σχολείο πιο γρήγορα και με λιγότερο άγχος

Τα παιδιά της κυρά-μάνας πέταξαν τις αξίνες και τα δίχτυα, φίλησαν το χέρι της μάνας τους κι έφυγαν να συναντήσουν τον Πόλεμο στα αλβανικά βουνά. Εκεί θα τους περίμενε, είπε. Είχε μαζί του χιλιάδες στρατιώτες, μυριάδες βόμβες και σφαίρες, σιδερένια όπλα και κανόνια. Ήταν σίγουρος για τη νίκη του.

Όμως γελάστηκε. Τα Ελληνόπαιδα δεν φοβήθηκαν την αρματωσιά του γιατί είχαν ψυχή. Γιατί πάλευαν για την τιμή και για το δίκιο. Για να σώσουν τα ιερά τους και τα πατρογονικά τους χώματα, για να στέκεται πάντα περήφανη και ξακουστή στην οικουμένη, η μάνα τους, η Ελλάδα.

Για να μη γράψει ύστερα από χρόνια η ιστορία πως δείλιασαν και παραδόθηκαν. Δόθηκαν μάχες ηρωικές, δύσκολες και άνισες. Ήταν ένας χειμώνας βαρύς, τα Ελληνόπαιδα κρύωναν, πεινούσαν, αγκομαχούσαν στις απόκρημνες χιονισμένες βουνοπλαγιές της Αλβανίας μα ούτε στιγμή δεν εγκατέλειψαν.

Δείτε ακόμα Αν το παιδί “βουλιάζει” στο άγχος δεν έχουν σημασία οι βαθμοί

Η κυρά – μάνα έπλεκε νύχτα-μέρα μάλλινες κάλτσες και φανέλες για τα παιδιά της και δεν έλειψε ποτέ απ’ το στόμα της η προσευχή στην Παναγιά τη Σκέπη. Οι άλλες γειτόνισσες περίμεναν με σιγουριά την ήττα, το χαμό, το θάνατο των Ελληνόπαιδων.

Photo via: papyroc.gr

Ήταν τόσο λίγα και τόσο αδύναμα μπροστά στην δυνατή Ιταλία! Μα γελάστηκαν κι αυτές. Κι όταν ήρθαν οι νίκες οι μεγάλες και γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στις σελίδες της ιστορίας, έλεγαν αναμεταξύ τους: Αυτοί δεν είναι Έλληνες, είναι ήρωες.

Ταπεινωμένος και νικημένος έφυγε ο Πόλεμος από κει που ήρθε. Τα Ελληνόπαιδα γύρισαν στο σπιτικό τους. Κουρασμένα, σκελετωμένα, αδύναμα μα περήφανα και δοξασμένα. Η μάνα τους τα έσφιξε στην αγκαλιά της, τα ζέστανε, τα τάισε, γιάτρεψε τις πληγές τους.

Δείτε ακόμα Τα παιδιά του Δημοτικού δεν πρέπει να κουβαλάνε 10 κιλά βιβλία

Κι εκείνα κάθε μέρα που περνούσε δυνάμωναν και θέριευαν πάλι. Έπιασαν ξανά τις αξίνες και τα δίχτυα, τα σφυριά και τα τσεκούρια για να ξαναστήσουν όρθιο το σπίτι τους που ο Πόλεμος ρήμαξε.

Κι ήρθε η Ειρήνη και στρογγυλοκάθισε στον τόπο τους κι έλαμψε πάλι ο ήλιος στο γαλανό ουρανό και πρασίνισε η πλάση, άνθισαν τα λουλούδια, άνοιξαν διάπλατα τα παράθυρα κι οι καρδιές, η ελπίδα και η χαρά φώτισε τα λυπημένα πρόσωπα κι η ζωή άρχισε πάλι να κυλάει όπως παλιά. Όλα ξεχάστηκαν, σαν ένα κακό, εφιαλτικό όνειρο, που είδαν μια νύχτα στις 28 του Οκτώβρη…

Διαβάστε όλα τα άρθρα για το σχολείο στο Daddy-Cool.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη. 

• 28η Οκτωβρίου