Δυσκοιλιότητα στα παιδιά: Τα αίτια, πότε πρέπει να ανησυχήσουν οι γονείς και πως αντιμετωπίζεται. Η δυσκοιλιότητα είναι ένα πρόβλημα που δεν αφορά μόνο τους ενήλικες. Δυστυχώς σε αρκετές περιπτώσεις προσβάλλει και τα παιδιά.
Σίγουρα όταν ένας ενήλικος ή ένα παιδί βασανίζεται από δυσκοιλιότητα, είναι κάτι που θα πρέπει να ερευνηθεί. Υπάρχουν περιπτώσεις δυσκοιλιότητας που δεν χρήσουν ιδιαίτερης ανησυχίας. Πότε όμως ένα παιδί με δυσκοιλιότητα, θα πρέπει να κάνει τους γονείς του να ανησυχήσουν και να το ερευνήσουν παραπάνω;
Στο σημερινό άρθρο θα αναφερθούμε λεπτομερώς στην δυσκοιλιότητα στα παιδιά. Θα αναλύσουμε τα αίτια, πότε οι γονείς πρέπει να ανησυχήσουν και πως μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε. Ένα αρκετά χρήσιμο άρθρο που θέλαμε καιρό να το μοιραστούμε μαζί σας. Διαβάστε παρακάτω:
Δυσκοιλιότητα στα παιδιά: Πότε πρέπει να ανησυχήσουν οι γονείς;
Η δυσκοιλιότητα είναι ένα συνηθισμένο πρόβλημα στα παιδιά όλων των ηλικιών. Οι γονείς θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η συχνότητα και η ποιότητα των κενώσεων φυσιολογικά ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία και την διατροφή.
Στα βρέφη που δεν θηλάζουν, οι κενώσεις είναι περίπου 2-3 την ημέρα. Στα βρέφη που θηλάζουν από την άλλη, οι κενώσεις κυμαίνονται, από μία μετά από κάθε γεύμα έως και μία κάθε εβδομάδα. Πάνω από την ηλικία των 4 ετών οι φυσιολογικές κενώσεις ξεκινούν από 3 την ημέρα μέχρι 3 την εβδομάδα, αρκεί να μην είναι σκληρές.
Ο γονιός θα ανησυχήσει όταν το βρέφος πιέζεται και κλαίει ενώ προσπαθεί να αποβάλλει τα κόπρανα, τα οποία είναι σκληρά. Επειδή τα βρέφη έχουν αδύνατους κοιλιακούς μυς συχνά σφίγγονται όταν προσπαθούν να ενεργηθούν ενώ μπορεί να κοκκινίσει μέχρι και το πρόσωπό τους.
Το βρέφος που αποβάλλει μαλακά κόπρανα όμως, μετά από το σφίξιμο λίγων λεπτών είναι απίθανο να έχει δυσκοιλιότητα. Το παιδί που έχει κένωση κάθε δύο ημέρες δεν έχει δυσκοιλιότητα αν τα κόπρανά του, είναι μαλακά, βγαίνουν χωρίς δυσκολία και δεν πονάει ο πρωκτός του, την ώρα που βγαίνουν.
Παιδιά με δυσκοιλιότητα: Οι περίεργες συνήθειες των παιδιών με δυσκοιλιότητα
Τα παιδιά με δυσκοιλιότητα πολλές φορές αναπτύσσουν περίεργες συνήθειες που ο γονιός οφείλει να γνωρίζει. Αυτές οι συνήθειες πολλές φορές μαρτυρούν το πρόβλημα, αν ο γονιός δεν έχει πειστεί με αυτά που διάβασα παραπάνω.
Τα βρέφη με δυσκοιλιότητα λοιπόν, τείνουν τον κορμό τους, σφίγγουν τους γλουτούς τους και κλαίνε. Τα νήπια, κινούνται μπρος – πίσω ενώ συγχρόνων περιστρέφονται και είναι νευρικά. Κάθονται σταυροπόδι ή παίρνουν περίεργες στάσεις για να αποφύγουν την κένωση.
Τα παιδιά μπορεί να κρύβονται σε μία γωνία ή σε άλλους ειδικούς χώρους ενώ παίρνουν πολύ χαρακτηριστικές στάσεις. Αν και όλες αυτές οι κινήσεις μοιάζουν σαν να προσπαθεί το παιδί να έχει κένωση στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι.
Το παιδί δυστυχώς προσπαθεί να αποφύγει την κένωση γιατί φοβάται την τουαλέτα ή τον πόνο που ενδεχομένως θα νιώσει στον πρωκτό του.
Δυσκοιλιότητα στα παιδιά: Τα αίτια
Πολλές φορές ένα παιδί μπορεί να αναβάλλει την κένωσή του αν δεν υπάρχει ο κατάλληλος χώρος ή είναι απασχολημένο με κάτι άλλο και αγνοεί την ανάγκη του να πάει τουαλέτα. Όταν λοιπόν δεν πηγαίνει τουαλέτα την στιγμή που πρέπει, τα κόπρανά του γίνονται σκληρά.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το παιδί όταν πηγαίνει τουαλέτα να πονάει ενώ προσπαθεί να τα αποβάλλει και στην συνέχεια του δημιουργείται φόβος και αποφεύγει να πηγαίνει τουαλέτα κάθε φορά που νιώθει την ανάγκη για κένωση.
Σε πολλές περιπτώσεις επίσης όταν τα κόπρανα του παιδιού βγαίνουν πολύ μεγάλα ή σκληρά δημιουργούνται ραγάδες στον πρωκτό του. Ο πόνος από τις ραγάδες, μπορεί να οδηγήσει σε κατακράτηση κοπράνων για τους προφανείς λόγους.
Ακόμη και τα βρέφη μπορεί να μάθουν να εμποδίζουν την αποβολή των κοπράνων τους επειδή προσπαθούν να αποφύγουν τον πόνο. Αν το παιδί έχει σκληρά κόπρανα ή πόνο στην κένωση ή και τα δύο, η θεραπεία είναι μονόδρομος.
Η έγκαιρη αντιμετώπιση του πόνου μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της κατακράτησης κοπράνων, που με την σειρά της οδηγεί στην χρόνια δυσκοιλιότητα και στην εγκόπριση. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα περισσότερα παιδιά έχουν λειτουργική δυσκοιλιότητα που εμφανίζεται κατά την διάρκεια των κρίσιμων περιόδων της ζωής τους.
Στα βρέφη δυσκοιλιότητα εμφανίζεται πολλές φορές όταν στο διατροφολόγιο τους εντάσσονται οι στερεές τροφές. Στα νήπια όταν ξεκινάει η εκπαίδευση για την τουαλέτα. Στα παιδιά που πηγαίνουν σχολείο, ξεκινά την πρώτη μέρα του σχολικού έτους, όταν πηγαίνουν για πρώτη φορά.
Αξίζει να τονιστεί επίσης, ότι οργανικά προβλήματα προκαλούν δυσκοιλιότητα σε ποσοστό λιγότερο από 5% και τα πιο συχνά αίτια είναι οι συγγενείς μεγάκολο ( είναι νόσο του Hirschsprung) , ανωμαλίες στον πρωκτό, προβλήματα στο νωτιαίο μυελό και μερικά φάρμακα.
Ένας γονιός πρέπει να ανησυχήσει όταν ένα βρέφος που δεν θηλάζει καθυστερεί το πρόγραμμά του να έχει κένωση πάνω από μία μέρα. Επίσης αν τα κόπρανα είναι σκληρά, δεν τρώει καλά, χάνει βάρος και έχει φουσκωμένη κοιλίτσα και αίμα στην πάνα του.
Για ένα μεγαλύτερο παιδί πρέπει ο γονιός να ακούσει το καμπανάκι του κινδύνου όταν η δυσκοιλιότητα συνοδεύεται από πόνους στην κοιλιά, αίμα στα κόπρανα και μετεωρισμό κοιλιάς.
Δυσκοιλιότητα στα παιδιά: Πως αντιμετωπίζεται;
Η δυσκοιλιότητα μπορεί να αντιμετωπιστεί. Η βασική αρχή για την αντιμετώπισή της είναι η έγκαιρη παρέμβαση για την ανακούφιση από τον πόνο κατά την κένωση και το να προσπαθήσουμε να κάνουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τα κόπρανα του παιδιού μαλακά.
Η αποφυγή κλυσμάτων και επιμονής των γονέων να εκπαιδευτεί στην τουαλέτα το παιδί, αν το παιδί ακόμη δεν είναι ώριμο να το δεχτεί, είναι σημαντικοί παράγοντες για να επιτύχουμε πιο γρήγορα αποτελέσματα.
Στις περισσότερες περιπτώσεις δυσκοιλιότητας, αυτή υποχωρεί με υπακτικά όπως είναι η λακτουλόζη, η λακτιτόλη και η πολυαιθυλενική γλυκόλη. Επίσης βοηθούν και οι περισσότερες φυτικές ίνες.
Πιο σπάνια, για μία ή δύο μέρες, για την άμεση κένωση του εντέρου μπορεί να χορηγηθεί και σέννα. Το επόμενο διάστημα θα συνεχιστούν τα φάρμακα που αναφέρθηκαν παραπάνω.
Οι γονείς επίσης θα πρέπει να αποφεύγουν να συζητούν συνεχώς για το πρόβλημα μπροστά στο παιδί και να το ρωτούν συνέχεια γιατί το αγχώνουν. Δεν πρέπει επίσης να επιμένουν στην εκπαίδευση της τουαλέτας εφόσον το παιδί δεν είναι ακόμη έτοιμο να το κάνει.
Δεν πρέπει να δίνουν γάλα Μαγνησίας και μάλιστα για μικρό χρονικό διάστημα δεν πρέπει να χρησιμοποιούν κλύσματα και υπόθετα συχνά. Το παιδί τρομάζει και ο φόβος αυξάνει την κατακράτηση κοπράνων.
Τέλος δεν πρέπει να διακόπτουν γρήγορα ή απότομα την θεραπεία που συνήθως διαρκεί μήνες. Αν το κάνουν, υπάρχει κίνδυνος η δυσκοιλιότητα να είναι συχνή και να υποτροπιάζει.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις για την Ελλάδα και τον κόσμο στο Daddy-Cool.gr
