“Μη μπεις ξανά στο δωμάτιό μου. ‘Οποτε έρχεσαι με πρήζεις.”. Όταν οι έφηβοι γίνονται απότομοι με τους γονείς τους. Και ναι θα φτάσει και αυτή η στιγμή και σας μιλάω εκ πείρας που θα φάτε την πόρτα στη μούρη και θα παραμιλάτε. (Αν δεν έχει φτάσει ακόμη)
Η εφηβεία είναι μία ηλικιακή φάση που το παιδί παλεύει να ξεχωρίσει αλλά και να επιβληθεί. Θέλει να κάνει σαφές στους άλλους ότι πλέον μεγάλωσε. Θέλει να ανεξαρτητοποιηθεί, βιάζεται να μεγαλώσει, θέλει να τα ζήσει όλα, προσπαθεί να κάνει την επανάστασή του.
Ταυτόχρονα έχει τις ορμόνες που του κάνουν την ζωή ακόμη πιο δύσκολη. Έχει ξεσπάσματα θυμού, νιώθει ότι κανείς δεν το καταλαβαίνει και φυσικά βγάζει μία φοβερή εναντίωση προς τους γονείς του. Διότι οι γονείς του είναι αυτοί που το παιδί νιώθει ότι πρέπει να αποδείξει ότι πλέον μεγάλωσε.
Δείτε ακόμα Η βαλίτσα της εφηβείας
Η σελίδα Πρώτος δεσμός δημοσίευσε ένα κείμενο σχετικά με τις εκρήξεις των εφήβων αλλά και την ανάγκη τους να νιώσουν ιδιωτικότητα. Ένα κείμενο που κάθε γονιός πρέπει να διαβάσει. Διαβάστε παρακάτω:
“Μη μπεις ξανά στο δωμάτιό μου. ‘Οποτε έρχεσαι με πρήζεις.” μου είπε θυμωμένη.
Έφτασε η στιγμή που το άκουσα και αυτό. Πόσες νύχτες, για χρόνια δε μπορούσα να μπορούσα να κάνω βήμα πριν αποκοιμηθεί. Θήλασε ενάμιση χρόνο, κοιμόταν πάντα στο στήθος, ξύπναγε πολλές φορές μέσα στη νύχτα και πάλι αποκοιμιόταν στο στήθος.
Αργότερα, ήθελε να της κρατώ το χέρι, για να αποκοιμηθεί, να μην το αφήνω, λέγοντας τραγούδια και παραμύθια, κοιμίζοντας ταυτόχρονα και τις αδερφές της στο ίδιο δωμάτιο που όλες τότε μοιράζονταν. Σιγά σιγά κοίμιζα το μωρό αγκαλιά έξω από το δωμάτιο, να της δώσω λίγο χώρο, να μπορεί να κάνει το βήμα στον ύπνο μόνη.
Photo via: imommy.gr
Έκανε τόσα βήματα μόνη, σε καινούρια σχολεία, σε καινούριους τόπους. Θυμάμαι πάντα την πρώτη φορά που στο νηπιαγωγείο περπάτησε όλη την απόσταση ως την πόρτα, χωρίς να γυρίσει να με αποχαιρετήσει. Ένιωσα σα να έφυγε για το εξωτερικό εκείνη τη μέρα.
Δείτε ακόμα Πως τα social media αυξάνουν τον κίνδυνο διατροφικών διαταραχών στην εφηβεία
Σταδιακοί αποχωρισμοί, ώστε να μυηθούμε σταδιακά στη φύση τους, που είναι να πετάξουν χωρίς εμάς, ανοίγοντας τα φτερά τους μακριά.
Η εφηβεία είναι γλυκιά.
Photo via: infokids.gr
Τη βλέπω να αλλάζει και να ζητά αυτονομία, εμπιστοσύνη, να διεκδικεί το όριό της, να έχει τόσο μεγάλη σημασία για εκείνη το να το σεβαστώ, όσο επώδυνο να της είναι όταν άθελά μου το παραβιάζω. Η αλήθεια είναι πως έχει δίκιο.
‘Οποτε πάω, δεν πάω συνήθως για καλό. Μαθήματα, φαγητό, ρούχα, εξετάσεις… δεν κάνουμε πια κουλουράκια, ψωμί, δε γράφουμε γράμματα στο χιόνι να έρθει.
Δείτε ακόμα «Πάντα στο κόκκινο»: Η ταινία της Disney για το άγχος των εφήβων
Ακούω το αίτημά της με ησυχία και απαλότητα, το σέβομαι. Της δίνω χώρο και χρόνο. Οι έφηβοί μας, μάς έχουν ανάγκη. ‘Έχουν ανάγκη να νιώθουν πως ακούμε τη φωνή τους, ακόμα κι αν εκείνη υψωθεί, χωρίς να υψώσουμε απέναντί τους το θυμό μας ή τη δική μας φωνή.
Photo via: athensmagazine.gr
Να αναγνωρίσουμε την ανάγκη που αναδύεται πίσω από το αίτημά τους, την ανάγκη τους για σεβασμό, εμπιστοσύνη και οριοθέτηση. Να είμαστε πάντα εκεί, με τον τρόπο με τον οποίο εκείνοι μας χρειάζονται πια. Για ένα διάστημα, λοιπόν, θα της στέλνω χαρτάκια με μηνύματα κάτω από την πόρτα. Και το βράδυ, θα δούμε πάλι ταινιάκι με ποπκόρν στο σαλόνι.
Διαβάστε όλα τα άρθρα για την εφηβεία στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.
