Τα παιδιά μας τα αγαπάμε πολύ αλλά δεν είναι λίγες οι φορές που μας φέρνουν εκτός εαυτού. Όσοι είναι γονείς ξέρουν. Μπορεί από την απέξω, να θεωρούσαμε όλοι ότι θα γίνουμε οι πιο ψύχραιμοι και ευγενικοί γονείς του κόσμου, όμως όταν μπήκαμε στον χορό, είδαμε ότι δεν είναι πάντα τόσο απλό.
Λίγο η ρουτίνα της καθημερινότητας, λίγο τα βάσανα που απασχολούν τον κάθε γονιό, λίγο η δύσκολη ηλικία των 2 η ακόμη πιο δύσκολη ηλικία της εφηβείας, πολλές φορές σαν γονείς έχουμε δοκιμάσει να επιβληθούμε τα παιδιά μας μέσω των φωνών.
Δείτε ακόμα “Γονέας ελικόπτερο”: Η λανθασμένη μέθοδος διαπαιδαγώγησης που έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια
Μπορεί οι αντιδράσεις αυτές να είναι ως επί το πλείστον φυσιολογικές – όταν φυσικά δεν έχουμε τα παιδιά μας σαν “σάκους του μποξ” – όμως, πρέπει πάντα να προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε. Υπάρχουν λοιπόν τρόποι να καταφέρεις να επιβληθείς στο παιδί, χωρίς να χρειαστούν φωνές και εντάσεις.
Είναι 4 βασικά βήματα, που πολλοί γονείς τα έχουν δοκιμάσει και έχουν δει αποτελέσματα. Αποφασίσαμε λοιπόν να τα μοιραστούμε σήμερα μαζί σας. Διαβάστε παρακάτω:
Βήμα πρώτο: Μπες στη θέση της γιαγιάς!
Υπάρχουν κάποιες super μαμάδες στην Αρκτική που ονομάζονται Ινουίτ! Αυτές οι μαμάδες έχουν βρει μέσα από το παιχνίδι και την συζήτηση, τον τρόπο να επιβληθούν στα παιδιά τους, χωρίς να χρειαστούν φωνές και εντάσεις. Μια τέτοια δασκάλα λοιπόν η οποία ονομάζεται Veda Glover μοιράζεται μαζί μας μια δίκη της τεχνική.
“Συνειδητά μπαίνω στον ρόλο της γιαγιάς” , λέει η Glover. “Όταν ξεκίνησα να διδάσκω, ένιωθα την πίεσή μου να ανεβαίνει κάθε φορά που οι μαθητές μου δεν ακολουθούσαν τις οδηγίες μου.Έπειτα έθεσα στον εαυτό μου την εξής ερώτηση: Τι θα έκανε η γιαγιά μου αν ήτανε στη θέση μου;
Αυτή η στρατηγική με βοηθάει να ηρεμώ και ως αποτέλεσμα βοηθάει τους μαθητές μου να κατανοήσουν πως δεν υπάρχει καμιά ανάγκη να φωνάζω και να αναστατώνομαι” καταλήγει.
Βήμα δεύτερο: Μπορείς να πεις τα πάντα με τα…μάτια!
Η Ελληνίδα μάνα το έχει διδάξει αυτό εδώ και πολλά χρόνια. Σύμφωνα με τις Ινουίτ όμως αυτή η τακτική είναι πολύ σωστή, αφού μέσα από το σωστό βλέμμα, ένα παιδί μπορεί να καταλάβει ότι ξεπέρασε τα όρια. Η δασκάλα Vita Osborn δοκίμασε αυτή την τεχνική. Δηλώνει λοιπόν:
“Σχεδόν τηλεπαθητικά, οι γονείς μου μας έστελναν σελίδες ολόκληρες με μηνύματα, με μια μόνο ματιά, λέει. Μια βλοσυρή ματιά από τον πατέρα ή την μητέρα μου μπορούσε να επικοινωνήσει ότι κάτι τους δυσαρεστούσε με κάποιον τρόπο.”
Και στην κουλτούρα των Ινουίτ υπάρχει η επικοινωνία με τα μάτια όσων αφορά την διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους. Για παράδειγμα, πολλές μητέρες Ινουίτ σουφρώνουν τη μύτη τους άμα θέλουν να πουν “όχι” στα παιδιά.
4 βήματα που θα κάνουν το παιδί να έχει πειθαρχία χωρίς να χρειαστεί να φωνάξεις!
“Η μητέρα μου είναι Γιουπικ από τη νοτιοδυτική Αλάσκα” , λέει η McEwen. “Όταν ήθελε να σταματήσω μια συμπεριφορά μου, το μόνο που είχε να κάνει ήταν να κάνει ένα αργό αλλά σταθερό κλείσιμο των ματιών και αυτό έφτανε.”
Η μητέρα της είχε μάλιστα και έναν πολύ αποτελεσματικό τρόπο, να αντιμετωπίζει τους καυγάδες που σαν παιδί είχε η McEwen με τα ξαδέρφια της. Συγκεκριμένα:
“Μας υποχρέωνε να σταθούμε μπροστά της και να σηκώσουμε τα χέρια μας πάνω από το κεφάλι μας ενώ διέταζε: «Μην τολμήσετε να γελάσετε!». Φυσικά ξεχνούσαμε τους καυγάδες και πεθαίναμε στα γέλια πριν καν τελειώσει την πρότασή της.
Θεωρώ πως ένα σταθερό βλέμμα ή μια συνοφρυωμένη μύτη είναι πολύ πιο δραστικό μήνυμα όταν βρισκόμαστε στο σούπερ μάρκετ και η τρίχρονη κόρη μου βουτάει γλυκά από τα ράφια κοντά στο ταμείο. Νομίζω πως δεν έχει σκεφτεί ακόμη τρόπο για να διαπραγματευτεί με αυτό τον τρόπο επικοινωνίας” .
Βήμα τρίτο: Το παιδί αναλαμβάνει στην…πράξη την ευθύνη για τα νεύρα του!
Το παιδί σας έσπασε το αγαπημένο σας βάζο; Από το να ξεκινήσετε να φωνάζετε και να το τιμωρείτε, μπορείτε να το βάλετε να σας βοηθήσει να σκουπίσετε τα γυαλιά από το πάτωμα. Αυτός είναι ένας πολύ καλός τρόπος να ηρεμήσει από τα νεύρα του και να καταλάβει επιπλέον ότι κάθε πράξη έχει και μια συνέπεια.
Η Terry Meredith έχει δοκιμάσει αυτή την τακτική και αναφέρει:
“Φαντάσου πως ένα παιδί σπάει ένα βάζο που σου χάρισε η γιαγιά σου. Αντί να ουρλιάξω, λέω «Μπορείς να φέρεις την σκούπα ώστε να μαζέψουμε τα γυαλιά; Ρωτάω: «Θεωρείς ότι μπορούμε να κολλήσουμε το βάζο παρέα;» λέει. Τότε το παιδί εμπλέκεται στο καθάρισμα και την επιδιόρθωση.
4 βήματα που θα κάνουν το παιδί να έχει πειθαρχία χωρίς να χρειαστεί να φωνάξεις!
Όσο μεγάλωναν, κάθε φορά που έφθειραν ή έσπαγαν κάτι, τους έδινα το κατάλληλο εργαλείο και τους έλεγα: «Ανέλαβε τώρα εσύ». Ας φύγουμε από την θέση του ιθύνοντα κι ας φέρουμε τα παιδιά αντιμέτωπα με τις φυσικές συνέπειες των πράξεών τους γιατί μονάχα έτσι θα μάθουν πώς να κάνουν τις σωστές επιλογές αργότερα στη ζωή τους.” .
Η June Shockley μεγάλωσε τρία αγόρια με την ίδια περίπου στρατηγική και αναφέρει:
“Ποτέ δεν φώναξα στους γιους μου. Τους έδινα πάντα μια εναλλακτική δραστηριότητα.” Αν για παράδειγμα δεν άρεσε το μεσημεριανό σε κάποιον από τους γιους της, το επόμενο πρωί τον έπαιρνε μαζί στα ψώνια έτσι ώστε να βοηθήσει κι αυτός στο μαγείρεμα και να νιώσει ότι παίρνει μέρος στις δουλειές του σπιτιού.
“Με αυτό τον τρόπο τα παιδιά είδαν τον κόσμο με τα μάτια μας” αναφέρει. Αν ένας γιος χτυπούσε τον αδελφό του, θα του έλεγα: «Χρειαζόμαστε περισσότερη ευγένεια στον κόσμο. Ας πάμε στο καταφύγιο ζώων κι ας καθαρίσουμε τα κλουβιά κι ας χαρίσουμε αγκαλιές και χάδια στα νεογνά” εξηγεί η Shockley.
Βήμα τέταρτο: Μέσα από το παιχνίδι…επιβάλλεστε!
Τα νήπια πολλές φορές καταφέρνουν να υπακούσουν στους κανόνες μας, πολύ πιο εύκολα μέσα από το παιχνίδι πάρα μέσα από τις φωνές. Η Kathryn Burnham αναφέρει:
“Για παράδειγμα, αν έχουμε καθυστερήσει και η τρίχρονη κόρη μου χρειάζεται να φορέσει τα παπούτσια της, έμαθα πως το να φωνάζω ή να της βάζω τα παπούτσια με την βία κάνει τα πράγματα χειρότερα. Αλλά όταν εμφανίζεται ο Γκούφυ, τα παπούτσια μπαίνουν μαγικά αμέσως.
Κάνω τον σκύλο με το χέρι μου φέρνοντας τα δυο μεσαία δάχτυλα στον αντίχειρα αντί για στόμα. Ονομάζω αυτή την κούκλα “Γκούφυ”. Τότε θα πω κάτι σαν «Μπορεί ο Γκούφυ να προσπαθήσει να σας βάλει τα παπούτσια;» Και θα κάνω αστείους ήχους σαν σκύλος που γαυγίζει ενώ ο Γκούφυ τα βοηθάει να βάλουμε παπούτσια.
4 βήματα που θα κάνουν το παιδί να έχει πειθαρχία χωρίς να χρειαστεί να φωνάξεις!
Όσο πιο ζωντανά αναπαριστώ τον Γκούφυ, τόσο πιο χαλαρά και γελαστά είναι τα παιδιά. Με το παιχνίδι, η ένταση μετατρέπεται σε αφορμή για χαρούμενη σύνδεση μεταξύ γονιών και παιδιών.”
Για τον γιο της Penny Kronz, ένα λούτρινο κουκλάκι αναλαμβάνει συνήθως δράση στις δύσκολες στιγμές.
“Όταν δεν θέλει να συμμετάσχει σε μια δραστηριότητα, απλώς του λέω ότι είναι ώρα για το αγαπημένο του λούτρινο κουκλάκι να πάει για ύπνο ή να έρθει για φαγητό, λέει η Kronz. Τότε ξεκινάω την διαδικασία με τον αρκούδο και στην συνέχεια ακολουθεί και ο γιος μου.”
4 βήματα που θα κάνουν το παιδί να έχει πειθαρχία χωρίς να χρειαστεί να φωνάξεις!
“Στο κάτω κάτω της γραφής, μερικές φορές η μαμά και ο μπαμπάς πρέπει να χαλαρώνουν και να αφήνουν τις πιτζάμες να αναλάβουν τον ρόλο του γονέα” λέει η Adele Karoly.
“Όταν ο γιος μου δεν θέλει να φορέσει τις πιτζάμες του, τότε θα δώσω φωνή στις ίδιες τις πιτζάμες, λέει. Θα πουν κάτι όπως: «Μήπως ο Elliot θέλει να μας φορέσει;» Και θα απαντήσω «Δεν νομίζω, ας τον ρωτήσουμε».
Κι αν ο Elliot πει «Όχι»;
Τότε θα το πω στις πιτζάμες και θα συνεχίσω την συζήτηση μαζί τους, λέει η Karoly. Αργότερα θα υποκύψει και θα δεχτεί να τις φορέσει κι εκείνες θα ενθουσιαστούν τόσο πολύ που θα του δώσουν μια τεράστια αγκαλιά.”
Photo via: mynet.com
