Οι φωνακλάδες γονείς κάνουν τα παιδιά να έχουν πολλές ανασφάλειες. Πως θα καταφέρουμε πειθαρχήσουμε τα παιδιά χωρίς φωνές και χωρίς να τα πληγώσουμε. Οι φωνές μόνο κακό κάνουν και σε εμάς και σε εκείνο!
Σίγουρα το να μεγαλώνεις παιδιά δεν είναι εύκολη υπόθεση. Είναι λογικό όταν γυρίζεις μετά από μία δύσκολη μέρα στην δουλειά, με ένα κεφάλι καζάνι, να σου είναι δύσκολο να διαχειριστείς παιδιά που παίζουν, τρέχουν, μαλώνουν και κονταροχτυπιούνται.
Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι που συνήθως οι γονείς χάνουν την ψυχραιμία τους και ξεκινούν να φωνάζουν. Οι φωνές όμως δεν βοηθούν το παιδί να καταλάβει το λάθος του και να το διορθώσει. Περισσότερο το τρομάζουν.
Αφορμή να ψάξουμε λίγο περισσότερο τις επιπτώσεις που προξενούν οι φωνές των γονιών στην ευαίσθητη παιδική ψυχή μας έδωσε το άρθρο που δημοσιεύτηκε στους New York Times, «Οι φωνές των γονιών είναι το νέο ξύλο». Εκεί λοιπόν διαβάσαμε πως σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, οι περισσότερες οικογένειες σήμερα μοιράζονται ένα «μυστικό». Τις υστερικές φωνές και τα ουρλιαχτά, που έχουν αντικαταστήσει σε ένα σημαντικό ποσοστό το παραδοσιακό «ξύλο, που βγήκε από τον παράδεισο».
Έτσι, από τους 991 γονείς που συμμετείχαν στην έρευνα, ένα 88% παραδέχτηκε ότι τουλάχιστον μία φορά τον προηγούμενο χρόνο είχε φωνάξει στα παιδιά του.
Κι όμως, σύμφωνα με μαρτυρίες των ίδιων των γονιών, η πρόθεσή τους δεν είναι να γίνονται οι «φωνακλάδες» του σπιτιού. Κι ενώ προσπαθούν για το αντίθετο, υπάρχουν αρκετές φορές που απλώς «δεν τους βγαίνει».
Και πάλι ενοχές
Κι ενώ η ειδικός Έιμι ΜακΚρίντι, η οποία έχει δουλέψει με εκατοντάδες γονείς, αποφαίνεται ότι «τα ουρλιαχτά είναι το νέο ξύλο», οι γονείς ταλαιπωρημένοι και με τα ενοχικά τους σύνδρομα γιγαντωμένα μέσα τους, ψάχνουν να βρουν τον κατάλληλο τρόπο να επιβληθούν στα παιδιά τους. Η δρ ΜακΚρίντι διευκρινίζει ότι για τους περισσότερους γονείς σήμερα είναι αυτονόητο ότι το ξύλο ανήκει στο παρελθόν ως παιδαγωγική μέθοδος, παρ’ όλα αυτά δεν μπορούν να επιβληθούν στον εαυτό τους κάθε φορά που οι μικροί μπόμπιρες αδυνατούν να πειθαρχήσουν στις υποδείξεις τους. Και καταφεύγουν στις φωνές. Το αποτέλεσμα είναι οι ενοχές να γίνονται ένας φαύλος κύκλος που δεν σταματά ποτέ.
Δείτε ακόμα Πως να κάνετε το παιδί σας να μην σας διακόπτει όταν μιλάτε στο τηλέφωνο
Επίσης για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, οι φωνές δεν ξεκίνησαν με την προϋπόθεση να τα πειθαρχήσετε αλλά από την ανάγκη σας να εκτονωθείτε. Είναι ανθρώπινο, παρόλα αυτά όσο είστε γονείς πρέπει να βελτιώνεστε. Στο σημερινό μας άρθρο θα σας δείξουμε πως μπορείτε να πειθαρχήσετε ένα παιδί, χωρίς φωνές. Διαβάστε παρακάτω:
Τι νιώθει ένα παιδί όταν του φωνάζουμε
Όπως αναφέραμε και στον πρόλογο οι φωνές δεν κάνουν τίποτα παραπάνω από το να φοβίζουν το παιδί. Φυσικά και του τραβάτε την προσοχή όμως το τρομάζετε παράλληλα. Κι επειδή τις περισσότερες φορές όταν έχουμε νεύρα δεν έχουμε και την ψυχραιμία να εξηγήσουμε γιατί έχουμε νεύρα το παιδί δεν καταλαβαίνει το λάθος του.
Ακόμη όμως κι αν εσείς του εξηγήσετε φωνάζοντας του ότι αυτό που έκανε δεν ήταν σωστό για μερικούς λόγους, το παιδί και πάλι δεν γίνεται καλύτερο μέσα από τις φωνές. Νιώθει απλά ότι έχετε εξουσία πάνω του και ακολουθεί τις εντολές σας επειδή νιώθει ότι δεν έχει επιλογή, όχι επειδή κατάλαβε το λάθος του.
Πως μπορούμε να πειθαρχήσουμε το παιδί χωρίς νεύρα
Αρχικά προσπαθήστε να αντιμετωπίσετε την κατάσταση με χιούμορ. Αν όμως το παιδί ξεπεράσει τα όρια και δεν καταλαβαίνει ότι προκαλεί πρόβλημα στο σπίτι ή στα άλλα παιδιά που μπορεί να παίζουν μαζί, χαμηλώστε στο ύψος του και μιλήστε του.
Είναι πολύ σημαντικό να χαμηλώσετε στο ύψος του, διότι με αυτό τον τρόπο το παιδί νιώθει ότι μιλάει σε έναν άνθρωπο που είναι ισότιμο με αυτό. Εξηγήστε του λοιπόν με ήρεμο τόνο φωνής αλλά αυστηρό βλέμμα για να καταλάβει ότι αυτά που λέτε τα εννοείτε ότι αυτό που κάνει δεν είναι σωστό.
Εξηγήστε του ότι αν συνεχίσει να το κάνει τότε οι πράξεις του θα έχουν συνέπειες οι οποίες μπορεί να είναι να του πάρετε το παιχνίδι του, να μην φωνάξετε τους φίλους του στο σπίτι για μία εβδομάδα ή να το βάλετε για λίγο στο δωμάτιό του να ηρεμήσει.
Δείτε ακόμα Κάθε φορά που μαλώνατε νόμιζα ότι έφταιγα εγώ…
Θα δώσετε τρεις ευκαιρίες στο παιδί κι αν και τις τρεις ευκαιρίες δεν τις ακούσει τότε θα πρέπει να τηρήσετε τον λόγο σας για να ξέρει ότι είστε συνεπής και ότι αυτά που λέτε τα εννοείτε. Φυσικά τις επιπλήξεις να τις κάνετε μακριά από αδιάκριτα μάτια συγγενών και φίλων του και τις τρεις φορές.
Πότε μπορούμε να φωνάζουμε στα παιδιά
Υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις που μπορούμε να φωνάξουμε στα παιδιά. Παρόλα αυτά δεν πρέπει να το κάνουμε καταχρηστικά διότι θα χάσει την αξία της. Αυτές οι στιγμές είναι όταν το παιδί κινδυνεύει και θέλετε αμέσως να του τραβήξετε την προσοχή.
Ή όταν το παιδί καθυστερεί κι εσείς βιάζεστε κι έτσι προσπαθείτε με έναν υψηλότερο τόνο φωνής να το κάνετε να συγχρονιστεί μαζί σας. Όχι να το μαλώσετε, απλά να μιλήσετε λίγο πιο δυνατά. Τέλος όταν τσακώνεται με αδέρφια και φίλους, η κατάσταση ξεφύγει και θέλετε να τους τραβήξετε την προσοχή άμεσα για να ακουστείτε.
Photo cover via: talcmag.gr
Διαβάστε όλα τα άρθρα για την διαπαιδαγώγηση και την ψυχολογία του παιδιού στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.
