Τελικά βλάπτει το διαζύγιο τα παιδιά; Ψυχολόγος απαντάει αν τελικά το διαζύγιο βλάπτει τα παιδιά.
Πολλοί γονείς δεν παίρνουν διαζύγιο ενώ ζουν έναν δυστυχισμένο γάμο, γιατί φοβούνται πως το διαζύγιο θα βλάψει τα παιδιά. Θεωρούν πως τα παιδιά είναι προτιμότερο να ζουν σε μία ενωμένη οικογένεια ακόμη κι αν υπάρχουν καυγάδες παρά να είναι παιδιά χωρισμένων γονιών.
Οι ψυχολόγοι όμως αλλά και η κοινωνία τα τελευταία χρόνια έχουν αναθεωρήσει σχετικά με αυτό. Η ψυχολόγος Καλλιόπη Κρεμαστιώτη, μοιράστηκε ένα κείμενο μέσα από το themamagers.gr κι εμείς αποφασίσαμε να το μοιραστούμε μαζί σας. Διαβάστε παρακάτω:
Τελικά βλάπτει το διαζύγιο τα παιδιά;
Τι ποσοστό των πόθων μας απαιτεί η κοινωνία να απαρνηθούμε, σε συνάρτηση με το βαθμό ευχαρίστησης που αυτή μας προσφέρει; Η απάντηση ακολουθώντας μια σεβάσμια παράδοση επαναστατικής κοινωνικής θεωρίας -θα ήταν :” Υπερβολικά μεγάλο “.
Να ένα καθησυχαστικό κλισέ: ”Για χάρη των παιδιών“. Το να επενδύεις οποιοδήποτε περίσσευμα ουτοπικής διάθεσης και μετασχηματιστικής επιθυμίας στα παιδιά είναι μια λύση και φυσικά η πλέον κοινωνικά εγκεκριμένη.
” Για χάρη των παιδιών “: τέλος της κουβέντας. Τι ευγενική θυσία. Για εκείνους που θέλουν να υποστηρίξουν πως οι μη διαζευγμένες οικογένειες παράγουν λιγότερο νευρωτικούς και περισσότερο ευτυχισμένους ενήλικες, οι αποδείξεις είναι ελαφρώς ανεπαρκείς. Κοιτάξτε γύρω σας.
Δείτε ακόμα 2 ώρες στην κίνηση για ένα μπάνιο; Ας κάνουμε κι άλλα πράγματα με τα παιδιά
Οι παραδοσιακές οικογένειες είναι όντως μόνο τόποι ευτυχίας και ελευθερίας από νευρώσεις; Είναι ξεκάθαρο πως η απάντηση στην πολυσυζητημένη ερώτηση “βλάπτει το διαζύγιο τα παιδιά;”, θα έπρεπε να είναι ” Σε σύγκριση με τι;”
Σε σύγκριση με καταστάσεις χρονιάς δυστυχίας και δυσαρέσκειας, αδυναμίας κάλυψης βασικών αναγκών, μανάδων που φέρονται άσχημα, απόμακρων πατεράδων και άλλων μορφών συνηθισμένης μιζέριας;
Υπάρχει στ’ αλήθεια, πιθανότητα η πλειοψηφία των δυστυχισμένων γονιών να είναι τέτοια ταλέντα υποκριτικής ώστε τα παιδιά να μένουν ανεπηρέαστα από οικογενειακές καταστάσεις συναισθηματικής αποξένωσης, σεξουαλικής ψυχρότητας ή αμοιβαίας υποτίμησης και μακροχρόνιας απογοήτευσης;
Δείτε ακόμα “Μη μπεις ξανά στο δωμάτιό μου. ‘Οποτε έρχεσαι με πρήζεις
Δυστυχώς το για “χάρη των παιδιών” στην ουσία μετατρέπεται σε ένα φυτώριο, για γενιές ολόκληρες, μειωμένων προσδοκιών, εν είδη συναισθηματικής νόρμας.
Το “έτσι είναι τα πράγματα” σε οδηγό ζωής.
Η ιδέα πως αλλαγή σημαίνει μόνο καταστροφή και τραύμα και πως η επιθυμία για κάτι περισσότερο ή και διαφορετικό είναι απλώς γελοία. Αν και, αναμφίβολα εφόσον και εσύ θα έχεις μεγαλώσει σε τέτοιο περιβάλλον, οι συνθήκες θα σου είναι οικείες.
Δυστυχώς, για όσους από εμάς γεννηθήκαμε μέσα σε τέτοια σπιτικά και πλάνες και κοινωνικά μορφώματα, η ευτυχία πιθανότατα να μοιάζει με φευγαλέα εμπειρία: “κλεμμένες στιγμές “, προσπάθειες αποζημίωσης, ηδονές απαρνημένες.
Αξίζεις τίποτα περισσότερο στη χώρα των μειωμένων προσδοκιών; Δεν θα μπορούσες να ” ζήσεις μόνος, με τον εαυτό σου” αν τα παρατούσες όλα -αν και φυσικά, δεν είχες ποτέ δοκιμάσει μία διαφορετική συναισθηματική κατάσταση και άρα, πως να το ξέρεις; Και το πιθανότερο είναι πως ούτε τα παιδιά σου θα τη δοκιμάσουν..
All photos via: Pinterest
Διαβάστε όλα τα άρθρα για το σχολείο στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.
