Έλενα Τριανταφύλλου
Είναι σημαντικό να μπει η περιβαλλοντική εκπαίδευση στα σχολεία το 2025. Όλοι οι λόγοι που επιβάλλεται το εκπαιδευτικό σύστημα να αναθεωρήσει και να ανανεωθεί.
Κι ενώ παντού μιλούν για την κλιματική αλλαγή και την τρύπα του όζοντος, φαίνεται πως στην πραγματικότητα αυτό το ζήτημα αφορά μόνο τους επιστήμονες και όσους είναι οικολόγοι. Πόσοι όμως είναι οικολόγοι την σήμερον ημέρα; Και γιατί δεν είμαστε όλοι; Γιατί δεν μας το έμαθε κανείς. Όλοι οι λόγοι που πρέπει η περιβαλλοντική εκπαίδευση να εισαχθεί στα σχολεία.
Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ και οι επιπτώσεις της είναι φανερές. Οι θάλασσες μολύνονται κάθε χρόνο όλο και περισσότερο, δάση καίγονται, είδη αφανίζονται οριστικά. Όλα αυτά τα γνωρίζουμε χρόνια όμως στη χώρα μας δυστυχώς, αυτά τα προβλήματα δείχνουν να αφορούν λίγους. Γι’ αυτό και η περιβαλλοντική εκπαίδευση είναι αναγκαίο να μπει στα σχολεία. Διαβάστε παρακάτω:
Τα τελευταία χρόνια έχει ανοίξει μία μεγάλη συζήτηση τόσο στην επιστημονική κοινότητα όσο και στον απλό κόσμο σχετικά με την κλιματική αλλαγή, τη μόλυνση του περιβάλλοντος, την ανακύκλωση, την βιωσιμότητα και την τρύπα του όζοντος.
Κι ενώ οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουμε τόσο στη ζωή μας όσο και στη ζωή όλου του πλανήτη συνολικότερα, αν δεν αλλάξουμε τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς, φαίνεται πως οι περισσότεροι από εμάς στην πραγματικότητα αδιαφορούμε.
Αυτό συμβαίνει διότι η γνώση του να αγαπάμε και να σεβόμαστε τον πλανήτη δεν έχει γίνει ένα με τον τρόπο σκέψης μας. Κι αυτό, επειδή κανείς δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία σε αυτό. Το πρόβλημα διαιωνίζεται από γενιά σε γενιά. Όμως το 2025, όπου προσπαθούμε να φτιάξουμε μία διαφορετική κοινωνία, με σωστότερες βάσεις, θα πρέπει αυτό το πρόβλημα να βρει επιτέλους την λύση του.
Τα παιδιά είναι η νέα γενιά. Το μέλλον της χώρας και του πλανήτη. Μπορεί να γνωρίζουν ότι ο πλανήτης είναι μολυσμένος και γεμάτος σκουπίδια κι ότι αυτό επηρεάζει την ποιότητα ζωής τους, όμως όλες αυτές τις γνώσεις, τις απέκτησαν θεωρητικά. Κανείς δεν τους έμαθε για την κομποστοποίηση. Κανείς δεν έδωσε ιδιαίτερη βάση στον σωστό τρόπο ανακύκλωσης.
Κανείς δεν τους έμαθε την αξία του να μάθουν να πετούν τα σκουπίδια τους στον κάδο, να μην αφήνουν το νερό να τρέχει χωρίς λόγο, να μην αφήνουν όλα τα φώτα του σπιτιού αναμμένα ενώ δεν χρειάζονται. Κανείς δεν τους έμαθε πόσο σημαντικό είναι να μην πετούν τις πλαστικές σακούλες τους στη θάλασσα και να μην επιτρέπουν στους γονείς τους να σβήνουν τις γόπες τους στην αμμουδιά και μετά να τις παρατούν εκεί. Μπορεί θεωρητικά να γίνεται κάποια ενημέρωση μέσα στον χρόνο.
Ή ίσως και να υπάρχει ένα ξεχωριστό κεφάλαιο σε κάποιο μάθημα που να αφορά την οικολογία. Όμως από μόνο του ένα κεφάλαιο ή μία ενημέρωση, δε θα μπορούσε να κάνει την διαφορά, όταν τα παιδιά έχουν μεγαλώσει με την νοοτροπία του “δεν βαριέσαι”. Γιατί φίλοι μου, καλώς ή κακώς στην Ελλάδα, όσων αφορά το περιβάλλον και την οικολογία, ακριβώς αυτήν την νοοτροπία έχουμε.
Φυσικά ο πλανήτης δεν κινδυνεύει να αφανιστεί μόνο εξαιτίας μας. Ίσως να είμαστε και το μικρότερο κακό της υπόθεσης. Δεν είμαστε εμείς αυτοί που ρίχνουμε τα απόβλητά μας σε ποτάμια και θάλασσες. Ούτε είμαστε αυτοί που ψαρεύουμε με μεγάλες τράτες, θερίζοντας ό,τι βρούμε στον βυθό. Όμως θα μπορούσαμε να εμφυτεύσουμε στα παιδιά μία οικολογική συνείδηση, έτσι ώστε ο κόσμος να βελτιώνεται όσο περνούν τα χρόνια και όχι να κάνει έναν φαύλο κύκλο γύρω από τον εαυτό του.
Το σχολείο δεν είναι μόνο για τα Μαθηματικά και την Λογοτεχνία. Σε μαθαίνει πέρα από γράμματα και πως να συμπεριφέρεσαι, πως να σέβεσαι, πως να αγαπάς, πως να δείχνεις αλληλεγγύη και να έχεις ενσυναίσθηση. Ή έστω έτσι θα έπρεπε να είναι.
Δυστυχώς όμως το εκπαιδευτικό σύστημα βασίζεται στη στείρα παπαγαλία και στον ανταγωνισμό με μόνο λίγες φωτεινές εξαιρέσεις εκπαιδευτικών που προσπαθούν να κάνουν την διαφορά! Αν θέλουμε να δούμε αλλαγή όσων αφορά το περιβάλλον και τον τρόπο που το διαχειριζόμαστε, θα πρέπει στο σχολείο να μπει ένα ξεχωριστό μάθημα που να αφορά την οικολογία. Θα πρέπει τα παιδιά να μάθουν την κομποστοποίηση όχι μόνο στη θεωρία αλλά και στη πράξη.
Να επισκεφθούν τα εργοστάσια ανακύκλωσης και να ενημερωθούν από κοντά για τη σωστή διαδικασία. Να παρακολουθήσουν ντοκιμαντέρ για το περιβάλλον και τις επιπτώσεις που έχει σε αυτό η κλιματική αλλαγή, η τρύπα του όζοντος και η ανθρώπινη παρέμβαση. Θα πρέπει να ενημερωθούν για τις επιπτώσεις της υπερκατανάλωσης κρέατος στην υγεία μας. Όλα αυτά δεν προλαβαίνεις να τα μάθεις με μία ενημέρωση και δεν χωρούν σε ένα μόνο κεφάλαιο.
Ούτε γίνεται να τίθεται το ζήτημα “περιβάλλον” στις Πανελλήνιες και να περιμένεις από τον μαθητή που αγωνιά να περάσει στη σχολή που επιθυμεί και να τελειώσουν επιτέλους τα βάσανά του, να δώσει ιδιαίτερη σημασία σε αυτά που διαβάζει ή γράφει.
Τα διαβάζει και τα γράφει παπαγαλία, μπας και πιάσει τα μόρια. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση θα πρέπει να ξεκινά από το Νηπιαγωγείο. Ή τουλάχιστον από το Δημοτικό. Με εκπαιδευτικές μεθόδους που θα αφορούν και θα αγγίζουν την εκάστοτε ηλικιακή φάση. Αν θέλουμε να δούμε αλλαγή σε αυτόν τον κόσμο…
Άλλα άρθρα για το περιβάλλον που θα σας προβληματίσουν:
- Πνίγονται στο πλαστικό οι ελληνικές παραλίες – 925 σκουπίδια ανά 100 μέτρα
- Επιστήμονες από την Ιαπωνία εφηύραν πλαστικό που διαλύεται στη θάλασσα σε λίγες ώρες
- Σε κίνδυνο τα ελληνικά δάση από τις πυρκαγιές το Καλοκαίρι – Οδηγίες για να τα προστατεύσουμε
Διαβάστε όλα τα άρθρα για το Περιβάλλον στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.