αφιερωμένο_σε_εμάς_που_μεγαλώνουμε_παιδιά_

Αφιερωμένο σε εμάς που μεγαλώνουμε μαζί με αγάπη τα παιδιά μας. Όταν μεγαλώνεις παιδιά δεν είναι εύκολη υπόθεση. Το να μεγαλώνεις παιδιά είναι ένα άθλημα που απαιτεί δύο. Έχεις ανάγκη από ένα δεύτερο άτομο να σε στηρίζει όταν είσαι πολύ κουρασμένη ή πολύ κουρασμένος.

Έχεις ανάγκη από έναν άνθρωπο να αλλάξει αυτός την πάνα του παιδιού, επειδή εσύ είσαι ξάγρυπνη ή ξάγρυπνος για μέρες και δεν μπορείς πλέον να ανταπεξέλθεις. Το να μεγαλώνεις παιδία δεν είναι εύκολη υπόθεση. Όμως τα ζευγάρια που μεγαλώνουν παιδιά αναπτύσσουν ένα ξεχωριστό δέσιμο.

Μπορεί πλέον η καθημερινότητά τους να μην περιλαμβάνει μόνο σχέδια για ταξίδια, ανέμελους καφέδες και χουχούλιασμα κάτω από τις κουβέρτες με τις ώρες. Όμως έχουν παιδιά. Πλάσματα που έκαναν μαζί και που ονειρεύονται μαζί να γίνουν χρήσιμοι άνθρωποι στην κοινωνία.

Τα ζευγάρια που μεγαλώνουν παιδιά , είναι άνθρωποι που έχουν χάσει την ρομαντικότητά τους. Όμως κανένα ηλιοβασίλεμα δεν μπορεί να συγκριθεί με την έκφραση “Σ’ αγαπάω που με στηρίζεις. Σ’ αγαπάω που μ’ αγαπάς, όταν ούτε εγώ αγαπάω τον εαυτό μου” .

Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου πλησιάζει. Και όλοι θα κάνουν δώρα και θα πουν όμορφα λόγια στο άλλο τους μισό. Σίγουρα δεν περίμενες την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου για να εκφράσεις στον πατέρα ή στην μητέρα του παιδιού σου, την ευγνωμοσύνη σου, που όλα αυτά τα χρόνια σε στήριξε, σε δικαιολόγησε, σε βοήθησε. Είναι όμως μία πολύ καλή αφορμή.

Δείτε ακόμα 15 ενοχλητικά σχόλια που κάθε γονιός έχει ακούσει

Το σημερινό κείμενο λοιπόν είναι αφιερωμένο στα ζευγάρια που μεγαλώνουν παιδιά. Στα ζευγάρια που μέσα από το άγχος, τις δυσκολίες, την κούραση, την ρουτίνα, καταφέρνουν να βγαίνουν πιο δυνατοί. Μεγαλώνουν ευτυχισμένα παιδιά με τα λάθη και τα σωστά τους και είναι πάντα μαζί. Δυνατοί. Ερ@τευμένοι. Διαβάστε παρακάτω: 

~ Αφιερωμένο σ’ εμάς ~
Μας θυμάμαι. Nέους, ξέγνοιαστους.
Το πρόγραμμα υπήρχε μόνο για τα ταξίδια.
H καθημερινή ρουτίνα ήταν σαν τις άδειες σελίδες του ημερολογίου μας.

Τις Κυριακές τα πρωινά, τα σεντόνια ξαπλώνανε τεμπέλικα μαζί μας στο κρεβάτι και o καφές μπορούσε να περιμένει..
Τώρα τα σεντόνια είναι κρύα απ’τα χαράματα.

Αντί να κρατιόμαστε απ’το χέρι τώρα κρατάμε μικρά, όμορφα, μαλακά χεράκια που ζητάνε όλη την ώρα αγκαλιά.
Ο ενθουσιασμός μας συνήθιζε να βρίσκεται σε καινούργιες ανακαλύψεις που κάναμε ο ένας για τον άλλον.

Τώρα βρίσκεται μέσα σε κάθε νέα λέξη και μπαμπάλισμα, σε κάθε νέα μπούκλα..
Aναστενάζουμε πολύ. Συνήθως σαν απάντηση σε ερωτήσεις. Όπως στο πως ήταν η μέρα σου για παράδειγμα…

Όταν απλώνω τα χέρια μου γύρω σου είναι για να στηριχτώ και το ξέρεις και είσαι εντάξει μ’ αυτό.
Επίσης καμιά φορά ακουμπιόμαστε τελείως τυχαία, σαν σύννεφα που αιωρούνται, όσο παρέα τα ετοιμάζουμε για ύπνο.

Ξεχνάμε πολλές φορές να προφέρουμε δυνατά το σ’αγαπώ, έχουμε αναπτύξει τελικά μια άλλη γλώσσα για υποστήριξη. Τα σ’αγαπώ όμως είναι ακόμα εκεί…

Οι μέρες μας συνήθως σχεδιάζονται σύμφωνα με αποφάσεις που δεν στηρίζονται πουθενά. Υπαγορεύονται με βάση άλματα ανάπτυξης και φάσεις.
Το ξέρω ότι δεν το θέλαμε να γίνουμε αυτοί οι γονείς, μα να ‘μαστε.

Έχουμε δει πολλά. Έχεις δει πολλά από μένα. Στα χειρότερα έχω πει πάνω στη στιγμή πράγματα για τα οποία δεν έχω περηφάνια.. και λυπάμαι γι’αυτό.
Θέλω να σε ευχαριστήσω.

Που με διέκρινες μέσα από ένα σωρό πράγματα που δεν ήμουν εγώ, γνωρίζοντας ότι παραμένω ακόμα κάπου εκεί..
Που αγάπησες το νέο εαυτό μου ακόμη περισσότερο και που αγαπάς ότι δημιουργήσαμε μαζί, παραπάνω κι απ’την ίδια την ζωή.

Ανακαλύψαμε τόσα πολλά με το που γίναμε γονείς που ξεχάσαμε ότι η σχέση μας είναι μια νέα ανακάλυψη επίσης.
Το εμείς έχει νέο νόημα τώρα.
Είναι εμείς κι εκείνα.

Τυλίγουμε ανθρώπους με αγάπη και ταυτόχρονα εξελισσόμαστε.
Σ’αγαπώ που με στηρίζεις και με φροντίζεις ανάμεσα απ’όλα αυτά.
Σε μας. Για μας.

✒ Σμαράγδη Μαστορακάκη Τυροβολά, The Birth Ride ✨
Words: Life with Harry and Holly
Image: Helene the Illustrator

Διαβάστε όλες τις ιστορίες για τις σχέσεις της οικογένειας στο Daddy-Cool.gr 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη. 

Close