Έλενα Τριανταφύλλου
Οι μαμάδες είναι αυτά τα ακούραστα όντα που ακόμη δεν έχει διαπιστωθεί πώς καταφέρνουν να είναι τόσο ακούραστες. Μεγάλωσα και κατάλαβα πόσα έκανε στις διακοπές η μητέρα μου και δεν της αναγνωρίστηκαν ποτέ.
Μαμάδες. Είναι μία κατηγορία από μόνες τους. Γυναίκες που ξαφνικά πετάνε το παλτό και φοράνε την μπέρτα του σούπερ ήρωα. Και το πιο περίεργο από όλα είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις δεν το καταλαβαίνουν καν. Δεν το αναγνωρίζουν στον εαυτό τους το πόσα κάνουν κάθε μέρα για τα παιδιά και τον άντρα τους. Ίσως θα έπρεπε εμείς να τους το αναγνωρίζουμε αρχικά, για να σταματήσει να θεωρείται αυτονόητο. Μεγάλωσα και κατάλαβα ότι τα καλύτερα Καλοκαίρια της παιδικής μου ηλικίας, βασίστηκαν στις πλάτες της.
Το Καλοκαίρι ξεκουραζόμαστε. Εκτός αν είσαι μαμά. Τότε το Καλοκαίρι είναι απλά πανομοιότυπη ρουτίνα με μαγιό και ομπρέλα θαλάσσης! Τρέχεις από το πρωί μέχρι το βράδυ να φτιάξεις τις βαλίτσες για τις διακοπές, να προλάβεις να μαγειρέψεις για το ταξίδι, μη και πεινάσει κανείς στη διαδρομή, να οργανώσεις τις διακοπές.
Κι όταν φτάνεις στον προορισμό σας, συνεχίζεις να τρέχεις πίσω από τα παιδιά, ίσως να μαγειρεύεις ή να προσπαθείς να βρεις μία λύση σε κάθε τους πρόβλημα. Μπορεί στην αρχή να μην το καταλάβαινα αλλά τώρα το βλέπω καθαρά. Τα πιο όμορφα Καλοκαίρια τα πέρασα εξαιτίας της μητέρας μου. Διαβάστε παρακάτω:
Με τους γονείς μου και τα αδέρφια μου πηγαίναμε για πολλά χρόνια για διακοπές στη Βλαχιά, στη βόρεια Εύβοια. Οι πιο ευχάριστες αναμνήσεις μου ήταν εκεί και φαίνεται πως αποτελούσε παράδοση για την οικογένειά μας, πολλά χρόνια πριν γεννηθώ εγώ. Πολύ πριν το μέρος γίνει γνωστό στο ευρύ κοινό και αποκτήσει τέτοια δημοτικότητα.
Η μητέρα μου ανέκαθεν ήταν νοικοκυρά. Σταμάτησε να δουλεύει σχεδόν αμέσως μετά τον γάμο της και για πολλά χρόνια δεν της αναγνωρίζονταν το πόσα έκανε για το σπίτι. Για το πόσα έκανε ακόμη και στις διακοπές. Η μητέρα μου λοιπόν στις διακοπές δεν άλλαζε σχεδόν τίποτα στη ρουτίνα που ακολουθούσε στο σπίτι.
Ήταν υπεύθυνη για εμένα και τα αδέρφια μου (όταν εκείνα ήταν μικρά φυσικά) για διάφορα προβλήματα υγείας που μπορούσαν να προκύψουν κατά τη διάρκεια των διακοπών, για το μαγείρεμα αλλά και για τα πράγματα που θα πάρουμε μαζί πριν το ταξίδι. Την θυμάμαι να τηγανίζει και να φουρνίζει για ώρες προτού αναχωρήσουμε για οπουδήποτε μη και πεινάσουμε στον δρόμο!
Φυσικά ήταν δική της ευθύνη να φτιάξει τις βαλίτσες μας, να οργανώσει το ταξίδι. Ο πατέρας μου ήταν απλά οδηγός και έκανε πιο…πρακτικά ζητήματα όπως να στήνει την σκηνή! Όταν μεγάλωσα λίγο περισσότερο η μητέρα μου ξεκίνησε να κάθεται περισσότερο και να κάνω όλα αυτά που έκανε εκείνη εγώ. Στην αρχή την πείραζα ότι τεμπελιάζει αλλά όσο περνούν τα χρόνια και ακολουθώ το μοτίβο της κατάλαβα ότι οι ονειρεμένες διακοπές δεν γινόντουσαν από μόνες τους.
Το φαγητό που μας περίμενε κάθε μεσημέρι μετά την θάλασσα δεν μαγειρευόταν μόνο του. Το ότι δεν έλειπε τίποτα από τις βαλίτσες μας δεν ήταν τυχαίο. Για το ότι πάντα είχαμε κάτι να τσιμπήσουμε ακόμη και την πρώτη μέρα, που δεν είχε χρόνο και κουράγιο να μαγειρέψει δεν γινόταν από μόνο του. Ήταν όλα στην εντέλεια και όλα τα είχε ενορχηστρώσει εκείνη!
Σήμερα ας θυμηθούμε τί ωραίο που είναι να είσαι μαμά και όχι την κούραση μας
Και μετά αναρωτιέμαι για εκείνους κι εκείνες που λένε “οι γυναίκες είναι πιο χαοτικές και οι άντρες πιο οργανωτικοί”. Η μητέρα μου είναι 70 χρονών σήμερα, οπότε αυτά τα στερεότυπα που διαχωρίζουν τα φύλα τα πιστεύει και η ίδια ως επί το πλείστον. Αναρωτιέμαι αν έχει κάτσει ποτέ να σκεφτεί σοβαρά, το πόσα πράγματα οργάνωνε για εμάς Χειμώνα – Καλοκαίρι. Σε ευχαριστούμε μαμά! Και μη ξεχνάμε την δύναμη της μάνας, να μπορεί να αντέξει τα πάντα με υπομονή ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες.
Διαβάστε όλα τα άρθρα για την μαμά στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.