Ψητές τσιπούρες που δεν μπορείς να μην δελεαστείς και φτιάξεις ένα τόσο νόστιμο φαγητό! Γίνονται πραγματικά απίστευτες ειδικά όταν είναι φρέσκες και μπορείτε να τις συνοδεύσετε με τη σάλτσα ραβιγκοτ για μεγαλύτερη νοστιμιά.
Τα ψάρια είναι από το ιχθυοτροφείο του Αγίου Νικολάου Χαλκιδικής, απέναντι από την Διάπορο, φρεσκότατες. Τις καθάρισε, όπως πάντα η γυναίκα του ψαρά. Ήθελαν μόνο πλύσιμο και στέγνωμα.
Κάρβουνα στο μπαλκόνι είναι αδιανόητο και κατέληξα στην γκριλλιέρα (το μικρό τετράγωνο τηγανάκι με τον ριγωτό πάτο).
Κάνω δυο χαρακιές από κάθε πλευρά, αλείφω με λαδολέμονο έξω και μέσα, σκεπάζω με μεμβράνη και στο ψυγείο, για 15-20′.
Στο μεταξύ λαδώνω ελαφρά την γκριλλιέρα και την βάζω στο ανάλογο μάτι, με φουλ ένταση.
Το κακό ήταν ότι δεν χωρούσαν και οι δύο μαζί και έγιναν μια-μια.
Χαμηλώνω την ένταση, από το 12 στο 8 και βάζω την πρώτη, για 10′ από κάθε πλευρά.
Ακολουθεί και η δεύτερη και τώρα η σάλτσα
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Τα πρώτα 5 υλικά στο multi (δεν είχε τέτοιο ο Τσελεμεντές και χρησιμοποιούσε σύρμα!). Δούλεμμα για 3′, ρίχνω το λάδι και τον μαϊντανό, συνεχίζω για 3′ ακόμη και αλατοπιπερώνω.
Αδειάζω σε μπωλάκι και ρίχνω τα τουρσάκια. Ανακατεύω και στο ψυγείο, για μισή+ ώρα.
Σερβίρουμε τα ψάρια και σε σαλτσιέρα την σάλτσα, για όποιον θέλει. Σας διαβεβαιώ ότι όλοι θα θέλουν…….
Παράλληλα δίπλα έχουμε και το λαδολέμονο, χτυπημένο.
Το καλύτερο όμως το άφησα για το τέλος.
Στο τηγανάκι μαζεύτηκε το λίπος από τις τσιπούρες, που καταστάλλαξε στην πιατέλλα. Συμπλήρωμα με λαδολέμονο και βουτιές με φρέσκο ψωμάκι ολικής.
Τέλεια, για σήμερα. Αύριο….ο Θεός Μεγάλος……
