παχουλή_έφηβη_

Είμαι παχουλή και δέχομαι bullying από την μητέρα μου για το σώμα μου!Μία κοπέλα που είναι παχουλή φαίνεται πως δέχεται bullying από την μητέρα της για το σώμα της. Η αναγνώστρια αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας το πρόβλημά της για το bullying που δέχεται από την μητέρα της, επειδή είναι παχουλή.

Η αλήθεια είναι πως το πρόβλημα της παχυσαρκίας βασανίζει τις δυτικές κοινωνίες. Όμως πριν λύσουμε το πρόβλημα των κακών διατροφικών συνηθειών, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της κακής συμπεριφοράς και των διακρίσεων.

Δείτε ακόμα Η πεθερά μου έβαζε λόγια στον άντρα μου – Μπορεί να μην φταίει αυτός αλλά εγώ παίρνω διαζύγιο

Αποφασίσαμε λοιπόν να δημοσιεύσουμε το μήνυμα που στάλθηκε στα μηνύματα του site από αναγνώστρια που αποφάσισε να διατηρήσει την ανωνυμία της. Έτσι, θα μοιραστούμε την ιστορία της μαζί σας και περιμένουμε από εσάς την άποψή σας στα σχόλια. Διαβάστε παρακάτω: 

Είμαι παχουλή και δέχομαι bullying από την μητέρα μου για το σώμα μου

Είμαι 17 χρονών και διαβάζω αρκετό καιρό το Daddy-Cool. Αποφάσισα λοιπόν να αφήσω το μήνυμά μου, μήπως και πάρω καμία άποψη για το πως μπορώ να κινηθώ σχετικά με το πρόβλημα που αντιμετωπίζω. Είμαι παχουλή από το Γυμνάσιο.

Η αλήθεια είναι πως στην Α’ Γυμνασίου είχε παραγίνει το κακό, γιατί εκτός από το πάχος μου είχα και ένα πρόβλημα με τα σπυράκια μου. Η μητέρα μου βλέποντας το θέαμα αποφάσισε από Σεπτέμβρη να με γράψει διατροφολόγο και δερματολόγο.

Έχασα τα κιλά μέσα σε έναν χρόνο και φυσικά σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα τα σπυράκια μου αποτελούσαν παρελθόν, αφού δεν ήταν κάτι σοβαρό. Ούτε χάπια δεν χρειάστηκε να πάρω. Μόνο κάποιες κρέμες μου έδωσε η γιατρός.

Ήμουν μόλις 13 ετών όμως. Οπότε όταν έχασα τα κιλά τα ξαναπήρα γρήγορα πίσω γιατί σαν παιδί ξεκίνησα και πάλι να τρώω. Αφήστε που δεν ήξερα τον λόγο που έπρεπε να ήμουν αδύνατη. Απλά είχα μία μητέρα που μου έλεγε συνεχώς ότι πρέπει να αδυνατίσω για να μπορώ να φοράω ό,τι φορούν και τα άλλα παιδιά της ηλικίας μου.

Είμαι παχουλή και δέχομαι bullying από την μητέρα μου για το σώμα μου

Από τα 14 που πήρα πίσω τα κιλά μέχρι και σήμερα που είμαι 17 με θυμάμαι συνεχώς να ξεκινάω διατροφές που ποτέ δεν ολοκλήρωνα. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω θέληση. Εκτός αυτού σε ένα άρθρο που αφορούσε την ψυχολογία, είχα διαβάσει ότι παίζει σημαντικό ρόλο ο λόγος που ξεκινάς κάτι.

Εγώ ξεκινούσα διατροφές για να μην έχω την μητέρα μου να μου μετράει τις μπουκιές. Θυμάμαι ερχόταν η κολλητή μου στο σπίτι τα μεσημέρια και παραγγέλναμε απέξω. Εγώ έλεγα ψέματα στην μητέρα μου ότι δεν έχω παραγγείλει κι αν μερικές φορές έμπαινε απότομα στο δωμάτιο, έδινα την πίτα μου στην κολλητή μου. Αυτό συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Η κολλητή μου, η οποία είναι και αυτή παχουλή, μου λέει ότι δεν πρέπει να αφήνω την μητέρα μου να με μεταχειρίζεται έτσι. Ό,τι δεν είμαστε παχύσαρκες. Σύμφωνα με τους γιατρούς θεωρούμαστε υπέρβαρες. Η αλήθεια είναι πως δεν αγαπάω το σώμα μου και νομίζω ότι φταίει η μητέρα μου γι’ αυτό.

Είμαι παχουλή και δέχομαι bullying από την μητέρα μου για το σώμα μου

Κάθε φορά μου λέει ότι είμαι πολύ όμορφη αλλά αν αδυνάτιζα θα ήμουν πιο ωραία. Όταν βρήκα αγòρι για πρώτη φορά μου έλεγε ότι αν θέλω να τον κρατήσω θα πρέπει να αδυνατίσω. Κι όταν εν τέλει χωρίσαμε, η πρώτη σκέψη που έκανε ήταν ότι με χώρισε επειδή ήμουν παχουλή και αυτός πολύ αδύνατος.

Καταλαβαίνω ότι το κάνει επειδή ανησυχεί. Φοβάται μην αποκτήσω κάποιο πρόβλημα υγείας. Όμως ο τρόπος που το θέτει συνεχώς με κάνει να πιστεύω ότι δεν είναι η υγεία μου αυτό που την απασχολεί αλλά το ότι δεν καλύπτω τα πρότυπα ομορφιάς.

Γιατί ποτέ δεν μου έχει πει “φοβάμαι μην ανεβάσεις ζάχαρο” . Πάντα μου λέει “πρέπει να αδυνατίσεις για να φοράς τα μίνι και τα σορτς χωρίς να ντρέπεσαι” . Ενώ εγώ δεν ντρέπομαι να τα φορέσω ακόμη κι αν είμαι παχουλή.

Είμαι παχουλή και δέχομαι bullying από την μητέρα μου για το σώμα μου

Έχω όμως πολλά κόμπλεξ. Ακόμη κι αν δεν το δείχνω, νιώθω ότι είμαι άσχημη. Ότι τα παραπάνω κιλά μου όντως μου χαλάνε την εικόνα. Όλοι μου λένε ότι είμαι πολύ όμορφη και στο σχολείο ανέκαθεν είχα πολλές κατακτήσεις και μάλιστα από πολύ ωραία παιδιά. Και πάλι όμως πιστεύω ότι δεν τις αξίζω.

Έχω προσπαθήσει πολλές φορές να μιλήσω στην μητέρα μου και να της εξηγήσω τα λάθη της όμως δεν με ακούει. Πιστεύει ότι ο γονιός δεν κάνει ποτέ λάθος και ότι ακόμη κι αν κάνει είναι ντροπή η μάνα να ζητάει συγγνώμη από το παιδί της.

Τις περισσότερες φορές λοιπόν καταλήγουμε να τσακωνόμαστε άγρια, να ανταλλάζουμε βαριές κουβέντες η μία στην άλλη και εν τέλει να νιώθω τύψεις και να πληγώνομαι ακόμη περισσότερο. Και φυσικά αυτό δε το θέλω. Τι να κάνω;

Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο στο Daddy-Cool.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη. 

Photo cover via: 247-workout.jp

Close