Είμαι μητέρα δύο παιδιών και δεν έχω καμία βοήθεια από τους γονείς μου

nikol peters

Είμαι μητέρα δύο παιδιών και δεν έχω καμία βοήθεια από τους γονείς μου. Η αναγνώστρια έχει δύο παιδιά και δεν έχει καμία βοήθεια από τους γονείς της. Ήθελε να μοιραστεί την εμπειρία της μαζί μας.

Στην Ελλάδα οι οικογένειες είναι πολύ δεμένες. Έτσι, υπάρχει η τάση οι άνθρωποι να πατούν τα 30 και ακόμη να δέχονται τα κανακέματα από την μαμά και τον μπαμπά. Αυτό από την μία είναι καλό, γιατί νιώθουμε πάντα πως έχουμε το στήριγμα μας.

Από την άλλη είναι κακό, γιατί δεν ανεξαρτητοποιούμαστε τόσο εύκολα. Τι γίνεται όμως όταν οι γονείς μας δεν μας βοηθούν ακόμη και όταν τους έχουμε ανάγκη; Η αναγνώστρια έχει δύο παιδιά και δεν έχει καμία βοήθεια από τους γονείς της. Ήθελε να μοιραστεί την εμπειρία της μαζί μας. Διαβάστε παρακάτω και πείτε μας την γνώμη σας:

Δείτε ακόμα Όταν μία μάνα χάνει το παιδί της: Από την μία στιγμή στην άλλη τον χάσαμε για πάντα

Με λένε Νίκη και έγινα μαμά μικρή. Συγκεκριμένα είμαι 24 ετών και το πρώτο μου παιδί το έκανα στα 18. Το δεύτερο το έκανα στα 22. Η αλήθεια είναι πως ήμουν συνειδητοποιημένη και τις δύο φορές. Έκανα δική μου οικογένεια με τον άντρα της ζωής μου.

Είμαστε μαζί από τα 15 και μέχρι σήμερα δεν με έχει απογοητεύσει ποτέ. Οι γονείς μου όμως είχαν άλλα όνειρα για μένα. Ήθελαν να σπουδάσω παρόλο που ποτέ δεν έπαιρνα τα γράμματα κι έτσι όταν έμεινα έγκυος στο πρώτο μου παιδί, δεν χάρηκαν ιδιαίτερα με την είδηση.

Βέβαια όταν γέννησα και ήρθαν σε επαφή με το εγγονάκι τους χάρηκαν, όμως μέσα τους πίστευαν ότι βιάστηκα. Στα 19 μου λοιπόν αποφασίσαμε να παντρευτούμε με τον άντρα μου. Οι γονείς μου βοήθησαν ελάχιστα με τα έξοδα του γάμου.

Δείτε ακόμα Ο άντρας μου είναι άνεργος 1 χρόνο και δεν δέχεται την δουλειά του πατέρα μου επειδή δεν του ταιριάζει

Μου είχαν ξεκαθαρίσει από την αρχή ότι πρέπει να μάθω να αναλαμβάνω τις συνέπειες των πράξεων μου και ότι εφόσον πήρα την απόφαση να μπω σε τέτοια έξοδα και τέτοιες υποχρεώσεις ενώ ακόμη δεν ήμουν αποκατεστημένη οικονομικά, θα έπρεπε “να τα λουστώ”.

Επίσης η μητέρα μου, μου ξεκαθάρισε ότι δε θα με βοηθήσει με το παιδί. Αυτή λέει τα μεγάλωσε τα παιδιά της και επίσης ούτε εκείνη την βοήθησε ποτέ κανένας να μεγαλώσει εμένα και την αδερφή μου. Όταν μου τα έλεγαν αυτά ένιωθα ανάμεικτα συναισθήματα.

Από την μία πληγωνόμουν που οι γονείς μου με άφηναν τόσο έρμαιο της μοίρας μου, παρόλο που ήταν μία μοίρα που επέλεξα. Από την άλλη ένιωθα έτοιμη να γίνω μαμά και πίστευα ότι δεν έχω κανέναν ανάγκη. Έχω τον άντρα μου που είναι στήριγμα για μένα.

Δείτε ακόμα Μετά από 16 χρόνια ο γιός μου θα γνωρίσει τον πατέρα του και είμαι έξαλλη

Επίσης δεν ήθελα να τους δείξω ότι τους έχω ανάγκη και μέχρι σήμερα ούτε εγώ ούτε ο άντρας μου δεν βασιστήκαμε στη βοήθειά τους. Δουλεύουμε και οι δύο, έχουμε μία πολύ καλή νταντά για τα Σαββατοκύριακα και τις καθημερινές τα παιδιά πηγαίνουν στον παιδικό.

Τον γάμο τον πληρώσαμε με την βοήθεια των πεθερικών μου, των κουμπάρων μας και με μία μικρή – ελάχιστη συγκεκριμένη – βοήθεια του πατέρα μου και μέχρι σήμερα έχω μία ευτυχισμένη οικογένεια, που δεν της λείπει τίποτα.

Παρόλα αυτά, είναι φορές που με πιάνει το παράπονο. Ειδικά όταν βλέπω άλλα φιλικά ζευγάρια να έχουν ακριβά έπιπλα και ένα στήριγμα από τους γονείς τους, την ίδια στιγμή που εμείς ακόμη πληρώνουμε τις δόσεις του φούρνου και της τραπεζαρίας.

Δείτε ακόμα Η πεθερά μου δεν φωνάζει το παιδί με το όνομά του αλλά με το όνομα που ήθελε να του δώσουμε

Η κολλητή μου ήθελε να φτιάξει το μπάνιο επειδή οι σωληνώσεις της ήταν πολύ παλιές και ο πατέρας της, της το πλήρωσε. Μπορεί με δόσεις όμως της το πλήρωσε. Κι εμένα όταν χάλασε ο φούρνος μου δεν προσφέρθηκαν να μου δώσουν ούτε 50 ευρώ παρόλο που ξέρουν ότι τα έξοδα είναι πολλά.

Μερικές φορές δεν ξέρω αν τα κάνουν όλα αυτά επειδή θέλουν να είμαι ανεξάρτητη και δυναμική ή επειδή κατά κάποιο τρόπο με εκδικούνται που δεν ακολούθησα την ζωή που θα ήθελαν να ακολουθήσω. Τα παιδιά μου θέλω να έχουν τα καλύτερα και μερικές φορές θα ήθελα μία βοήθεια σε αυτό.

Και παρόλο που ποτέ δεν έχω ζητήσει δεκάρα τσακιστή από κανέναν τους, ποτέ δεν προσφέρθηκαν να προσέξουν τα παιδιά ένα Σάββατο για να βγω με τον άντρα μου. Θα πρέπει πάντα να πληρώνουμε και την νταντά. Άλλοι παππούδες παρακαλάνε να περνούν χρόνο με τα εγγόνια τους και εκείνοι απλά αδιαφορούν.

Δείτε ακόμα Ο γιός μου παντρεύεται μητέρα τριών παιδιών και είμαι περήφανη γι’ αυτόν

Όπως και να ‘χει, μπορεί μερικές φορές να με πιάνει μία πικρία όμως ένα πράγμα είναι σίγουρο. Δεν έχω ανάγκη κανέναν τους. Δεν θέλω την στήριξή τους επειδή τους έχω ανάγκη. Απλά για να δείξουν ότι νοιάζονται. Ας το προτείνουν κι ας το αρνηθώ.

Εγώ σίγουρα δε θα έχω τέτοια συμπεριφορά στα δικά μου παιδιά. Δεν φέρνουμε στον κόσμο παιδιά με σκοπό να ακολουθήσουν τα δικά μας όνειρα. Τα φέρνουμε για να είναι χαρούμενα. Κι αν οι γονείς μου νομίζουν πως μόνο οι σπουδαγμένοι είναι προκομένοι και έχουν μέλλον, κάνουν λάθος. 

Photo cover via: hemensaglik.com

Διαβάστε όλες τις αληθινές ιστορίες στο Daddy-Cool.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη. 

• αληθινές ιστορίες